Από τη μια ο υπουργός Τουρισμού Κ. Μαρκόπουλος μοίραζε λεφτά με τη σέσουλα (πάνω από 20 εκατ. ευρώ) στους τουρ οπερέιτορ προκειμένου να διατηρήσουν τα ίδια αεροπορικά δρομολόγια με ξένους τουρίστες για Ελλάδα φέτος, Και από την άλλη, η Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων που συνεδρίασε χθες υπό τον υπουργό Οικονομίας Γιάννη Παπαθανασίου και με τη συμμετοχή του κ. Μαρκόπουλου, αποφάσιζε να πουλήσει σε ιδιώτες και το υπόλοιπο 49% του Καζίνου της Πάρνηθας από το 51% που κατέχει το Δημόσιο, θυσιάζοντας έτσι στο βωμό των ελλειμμάτων τη «χρυσή αγελάδα» του τζόγου, που τροφοδοτεί με άφθονο ζεστό χρήμα τα ταμεία του ΕΟΤ, αλλά και το δημόσιο κορβανά. Η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι τα χρήματα αυτά θα τα δώσει τελικά υπό την πίεση άλλου διεκδικητή η Regency Casino (δηλαδή το βρετανικό fund της Β.C. Partner), που είναι ο σημερινός μάνατζερ και κάτοχος του 49% του Καζίνου της Πάρνηθας, προκειμένου να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του καζίνου, ενώ παραπέμπετε στη διαιτησία το υπόλοιπο 2% που διεκδικεί βάσει αρχικού συμβολαίου η ίδια εταιρεία.
Στο σφυρί και οι ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
Εν κρύπτω και παραβύστω η κυβέρνηση επιχειρεί να πουλήσει και τις Ταχυμεταφορές των ΕΛΤΑ. Χθες, στη Διυπουργική Επιτροπή εκτός από την πώληση του καζίνου Πάρνηθας και της Εταιρείας Ύδρευσης της Θεσσαλονικής (ΕΥΘ), σύμφωνα με πληροφορίες αποφασίστηκε και η πώληση των Ταχυμεταφορών των ΕΛΤΑ. Και καθώς το τίμημα που δίνει η μοναδική εταιρεία που ενδιαφέρθηκε, η Imperium, είναι μόλις 11 εκατ., τίθενται ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητα της εκποίησης μιας υπηρεσίας αιχμής για το Ταχυδρομείο. Ερωτήματα τα οποία εντείνονται από το γεγονός ότι η όλη συζήτηση και απόφαση στη διυπουργική δεν ανακοινώθηκε, καίτοι μετέχει σε αυτήν ο υπουργός Μεταφορών Κ. Χατζηδάκης.
.webp)
1 σχόλιο:
«….απωλέσαμε και όν πρώτον είχαμε νούν»
=ΜΗΠΩΣ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ “ΜΩΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟ” ;
ΘΥΓΑΤΗΡ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΜΗΤΗΡ. [Αρχαία Ελληνική Γραμματεία-Μύθοι Αισώπου]
Γυνή τις είχε θυγατέρα παρθένον μωράν, πάντοτε ούν ηύχετο τή θεά
νούν αυτή χαρίσασθαι, ευχομένης δέ αυτής παρρησία ή παρθένος
ήκουσε και τόν λόγον κατείχε.
Μέθ’ ημέρας δέ τινάς σύν τή μητρί είς αγρόν εξελθούσα καί τής προαυλίου
προκύψασα θύρας είδεν όνον θήλειαν ύπ’ ανθρώπου βιαζομένην καί
προσελθούσα τώ ανθρώπω είπε, “τί ποιείς, άνθρωπε;” ό δέ φησί,
“νούν αυτή εντίθημι,” αναμνησθείσα δέ ή μωρά, ότι καθ’ εκάστην
ή μήτηρ νούν αυτή ηύχετο, παρεκάλει αυτόν λέγουσα, “ένθες, άνθρωπε,
κα’μοί νούν,” καί γάρ ή μήτηρ μου πρός τούτο πολλά σοί ευχαριστήσει,” ό δέ
υπακούσας κατέλιπεν τήν όνον και διεπαρθένευσε τήν κόρην φθείρας αυτήν,
η δέ διεφθαρμένη μετά περιχαρείας έρχεται πρός τήν μητέρα αυτής λέγουσα.
“Ιδού, μήτερ, κατά την ευχήν σου νούν έλαβον,” ή δέ μήτηρ αυτής φησίν,
“εισήκουσάν μοι οί θεοί τής ευχής,” η δέ μωρά έφη, “ναι μήτερ” η δε φησίν
“καί ποίω τρόπω τούτο έγνω” η δε μωρά έφη, “άνθρωπος τις μακρόν ποίρον
και δύο στρογγύλα νευρώδη έθηκεν εν τή κοιλία μου έσω βαλών καί έξω
εντρέχων[ενέβαλε μοι] κα’γώ ηδέως είχον,” η δέ μήτηρ ακούσασα και ιδούσα έφη,
“ώ τέκνον, απώλεσας και όν πρώτον είχες νούν.”
Δημοσίευση σχολίου