Τελικά έγιναν κολότουρκοι, τέσσερις μητροπολίτες της ΚΡΗΤΗΣ

. Εμείς το είχαμε αναδείξει πάλι το θέμα με δυο επανωτά πόστ Η ΚΡΗΤΗ αποκτά ….τούρκους… ιεράρχες ? Επιστολή προς τους τούρκους ιεράρχες της ΚΡΗΤΗΣ Αν νομίζει κάποιος ότι θα τον ακούσουν οι τουρκαλάδες-κρητικοί τραγο ιεράρχες της ΚΡΗΤΗΣ είναι γελασμένος. Αυτοί ξεκοκαλίζουν τα αργύρια της τουρκοσύνης αλλά το τραγο-παπαδαριό έβγαλε τον σκασμό επικαλούμενοι …εθνικούς λόγους. Τώρα τι εθνικοί λόγοι είναι; Μάλλον εθνοπροδοτικοί είναι.

Πρόκειται για τους Μητροπολίτες Ιεραπίτνης και Σητείας κ. Ευγένιο, Πέτρας και Χερονήσου κ. Νεκτάριο, Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιο και Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου κ. Ανδρέα. Μετά από τις αντιδράσεις οι υπόλοιποι 5 μητροπολίτες της Κρήτης ακόμη δεν έχουν καθορίσει πότε θα πάνε στην Κωνσταντινούπολη. Σημειωτέον πως και άλλοι 8 ιεράρχες άλλων αυτόνομων Εκκλησιών απ' όλο τον κόσμο, που ανήκουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσαν το παρών και που σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για τους Μητροπολίτες της Δωδεκανήσου-Καρπάθου Αμβρόσιο, Σύμης Χρυσόστομο, Ιταλίας Γεννάδιο, Αυστρίας Μιχαήλ, Μπουένος Αϊρες Ταράσιο, Δαρδανελίων Νικήτα, Πισιδίας (πρώην Κορέας) Σωτήριο και Νέας Ζηλανδίας Αμφιλόχιο. Αποδεχόμενοι την «γενναιόδωρη προσφορά» του τούρκου πρωθυπουργού που έγινε αμέσως αποδεκτή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, που έτρεξε να στείλει στις 19/10/2009 προσωπική επιστολή σε περίπου 70 αποδέκτες στην Κρήτη, στα Δωδεκάνησα, στο Άγιον Όρος, στην Αμερική, στην Αυστραλία και σε άλλες περιοχές που υπάγονται στο Φανάρι. Στην επιστολή του αυτή ο Πατριάρχης ενημερώνει τους αποδέκτες για την εξέλιξη αυτή, ευχαριστεί την «Έντιμον Κυβέρνησιν της Τουρκίας» που απεφάσισε να τους παράσχει, αν οι ίδιοι το επιθυμούν, την υπηκοότητά της, και τους παρότρυνε να αποδεχθούν την «ευγενή προσφορά» και να υποβάλουν σχετικές αιτήσεις. προκειμένου να είναι σε θέση να διεκδικήσουν «νομίμως» το αξίωμα του Πατριάρχη ή του συνοδικού Μητροπολίτη. Από πληροφορίες φέρεται πως και οι Δωδεκαννήσιοι Ιεράρχες αποδέχθηκαν την τουρκική προσφορά, ενώ την αποποιήθηκαν οι Ιεράρχες της Αμερικής. Επίσης και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας λόγω της Αιγυπτιακής νομοθεσίας είναι υποχρεωμένος να έχει και την Αιγυπτιακή υπηκοότητα αλλά αυτή παραχωρείται τιμητικώς και χωρίς όρους από τον Αιγύπτιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος και αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας το στάτους του αρχηγού κράτους και δεν είναι όπως στη Τουρκία ένας υπάλληλος μεταξύ των πολλών της Νομαρχίας Κωνσταντινούπολης! Επειδή για την απονομή της τουρκικής υπηκοότητας δεν γνωρίζουμε τι υποχρεώσεις αναλαμβάνουν έναντι της Τουρκίας όσοι την λάβουν. Σημειωτέον ότι ο κ. Ερντογάν, σε συνάντηση που είχε πριν από μερικούς μήνες με τον πρόεδρο της «συμβουλευτικής επιτροπής της τουρκικής μειονότητας της Θράκης» κ. Αχμέτ Μετέ, του ζητησε να κάνει τα «στραβά μάτια» για τους 6 μη τούρκους υπηκόους, από τη δωδεκαμελή Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. (Από την Εκκλησία της Κρήτης έχει οριστεί ως συνοδικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου ο Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακάριος.).

Πάντως κατά σατανική σύμπτωση, τις τελευταίες εβδομάδες είναι γεγονός πως περίπου 50 Τούρκοι πολίτες έχουν μεταβεί στη Κρήτη και διεκδικούν περιουσίες των προγόνων τους, αναζητώντας σχετικά στοιχεία στα υποθηκοφυλακεία του νησιού. Τους τελευταίους δε μήνες στο Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο αλλά και σε άλλες περιοχές εμφανίστηκαν νομικοί εκπρόσωποι τούρκων πολιτών για να καταγράψουν τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν οι Τουρκοκρητικοί προγονοί τους, μέσω των συμβολαίων που υπήρχαν στα κρατικά αρχεία της τουρκικής διοίκησης, μέχρι το 1898. Όπως μάλιστα έγραψε τοπική εφημερίδα, σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η αναζήτηση αυτή έχει φτάσει μέχρι και στα αρχεία του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών. Εκπρόσωποι Τούρκων «διεκδικητών» έχουν αναφέρει ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των περιουσιακών στοιχείων που θα εκτιμήσουν ότι νόμιμα μεταβιβάστηκαν στους επόμενους ιδιοκτήτες τους. Αλλά σίγουρα αυτό θα συμβεί με όσα εκείνοι, μέσω των νομικών τους συμβούλων, Τούρκων και Ελλήνων, θεωρήσουν ότι δεν μεταβιβάστηκαν νόμιμα.
Η μεθόδευση αυτή έχει να κάνει με την πολιτική που ασκεί τελευταία η Άγκυρα, σύμφωνα με την οποία τ εδάφη που στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν υπό οθωμανική κυριαρχία ανήκουν σε μία "ευρύτερη" τουρκικού ενδιαφέροντος περιοχή. Τελειώνοντας, για το θέμα της απόκτησης της Τουρκικής υπηκοότητας από τους νυν Ιεράρχες, θεολογικοί, διπλωματικοί και νομικοί κύκλοι επισημαίνουν πως αυτό ίσως να δημιουργήσει πολλά περισσότερα προβλήματα παρά οφέλη.