Τις επιθυμίες και τους σχεδιασμούς της Τουρκίας για το βορειοδυτικό Ιράκ και τη Μοσούλη ομολογεί η αρθρογράφος της Yeni Safak, Μερβέ Σεμπνέμ Ορούτς (Merve Şebnem Oruç).
Η Yeni Safak δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα. Είναι το «όργανο» – δεξαμενής σκέψης του ερντογανικού ισλαμιστικού νεο-οθωμανισμού. Ότι γράφεται στη Yeni Safak είναι οι σκέψεις και οι επιθυμίες του σουλτάνου της Άγκυρας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η Ορούτς κατηγορεί εμμέσως τις ΗΠΑ ότι έχουν εντολοδόχο στρατό τους το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK), που η Τουρκία θεωρεί «τρομοκρατική οργάνωση» και ευθέως το Ιράν για τη σιιτική ιρακινή πολιτοφυλακή Αλ Χασχντ Αλ Σαάμπι.
Η ίδια λέει ευθαρσώς ότι το θέμα δεν είναι εάν η Μοσούλη απελευθερωθεί από το Ισλαμικό Κράτος αλλά ποια δύναμη την επόμενη ημέρα θα κάνει τη Μοσούλη δική της.
Δηλαδή, δεν θεωρεί ότι η Μοσούλη είναι μια ιρακινή πόλη που κατέχεται από το Ισλαμικό Κράτος, θα απελευθερωθεί από τον ιρακινό στρατό και θα επανέλθει στην ιρακινή επικράτεια, αλλά ένα τρόπαιο που το διεκδικούν η Βαγδάτη, το Ιράν, οι ΗΠΑ, οι Κούρδοι και φυσικά η Τουρκία.
Η ίδια μάλιστα αναφέρει ότι ο πρώην κυβερνήτης της επαρχίας της Νινευή (την περίοδο Απρ. 2009 – Μάιος 2015), Αθέελ Αλ Νουτζαΐφι, επικεφαλής της σουνιτικής (αραβικής και τουρκμενικής παραστρατιωτικής δύναμης που εκπαίδευσε η Τουρκία), της Χασχντ Αλ Ουατάνι, που σημαίνει φρουρά της Νινευή, ζήτησε πρόσφατα η Τουρκία να εισβάλει στο βορειοδυτικό Ιράκ, σε συνεργασία με τον σουνιτικό τουρκόφιλο στρατό του, και να εφαρμόσει μια επιχείρηση παρόμοια με την «Ασπίδα του Ευφράτη», δηλαδή την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η οικογένεια του Νουτζαΐφι ήταν συνεργάτες των Οθωμανών και ανταμείφθηκαν από τους Οθωμανούς με μεγάλες εκτάσεις γης στη Μπαγκντίντα, 32 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μοσούλης. Ο ίδιος ο Νουτζαΐφι δηλαδή, είναι ο «κλασικός» κοτζάμπασης που τα έχει καλά με τους Τούρκους. Η πολιτική οικογένεια Νουτζαΐφι είναι γαιοκτήμονες και εκτρέφουν καθαρόαιμα αραβικά άλογα. Φεουδάρχες με τα όλα τους και τουρκόφιλοι.
Τα τουρκικά στρατεύματα στο βορειοδυτικό Ιράκ, μαζί τον Νουτζαΐφι, εκπαίδευσαν έναν στρατό 10-15.000 Τουρκμένων του Ιράκ.
Οι Τουρκμένοι είναι τουρκική φυλή, κάποτε Τούρκοι νομάδες, σκόρπιοι στο Ιράκ και στη Συρία, οι οποίοι ξέμειναν εκτός των συνόρων της Συνθήκης της Λωζάνης (αυτή που θέλει να αναθεωρήσει ο Ερντογάν).
Οι Τουρκμένοι του βορειοδυτικού Ιράκ έχουν ιδρύσει το Ιρακινό Τουρκμενικό Μέτωπο (πολιτικό κόμμα) και διεκδικούν ως τουρκμενικά εδάφη τις πόλεις Κιρκούκ (Kirkuk), Τελ Αφάρ (Tel Afar), την κουρδική πρωτεύουσα Ερμπίλ (Erbil), τη Μανταλί (Mandali), τη Μοσούλη (Mosul) και την Τουζ Χορμάτο (Tuz Khormato). Από αυτές τις πόλεις οι Τουρκμένοι είναι πλειονότητα μόνο στις Τελ Αφάρ και Τουζ Χορμάτο.
Αυτός είναι και ο λόγος που η ιρακινή κυβέρνηση δεν θέλει με τίποτα τους Τούρκους να εμπλακούν στην πολιορκία της Μοσούλης και παράλληλα τους ζητά να φύγουν από το Ιράκ.
Οι Τούρκοι από την πλευρά τους «ονειρεύονται» τη δημιουργία ενός τουρκικού-τουρκμενικού ψευδοκράτους στο βορειοδυτικό Ιράκ, που θα ελέγχει φυσικά και τα πετρέλαια της Μοσούλης.
Προφανώς σε αυτό το ιρακινό τουρκικό ψευδοκράτος ο Νουτζαΐφι να βλέπει με τη σειρά του τον εαυτό του ως πρόεδρο. Και γιατί όχι; Εκείνος έχει τις οικογενειακές παραδοσιακές σχέσεις «υπηρεσίας» και «υποτέλειας» στους Οθωμανούς.
Βεβαίως η τουρκική προπαγάνδα δεν ομολογεί ότι οι Τούρκοι θέλουν να καταλάβουν το βορειοδυτικό Ιράκ δημιουργώντας στα εδάφη του ένα ψευδοκράτος (σαν της κατεχόμενης Κύπρου) με πρόεδρο τον κοτζαμπάση Νουτζαΐφι.
Όπως γράφει και η Ορούτς, οι Τούρκοι θέλουν να προστατέψουν τον σουνιτικό πληθυσμό από τα αντίποινα των φιλοκυβερνητικών Ιρακινών σιιτών. Μα με το ίδιο πρόσχημα, της προστασίας των «Τούρκων» της Κύπρου, η Τουρκία εισέβαλε και στη βόρεια Κύπρο. Η Τουρκία εισβάλει, σκοτώνει, κατακτά για να «προστατέψει» παριστάνοντας την «ειρηνευτική δύναμη». Όλοι ξέρουμε όμως τι στην πραγματικότητα κάνει η Τουρκία, εκτός από μερικούς ανόητους.
«Θα είναι η Μοσούλη για τους σουνίτες ή για τους σιίτες; Θα ορίζουν τη Μοσούλη οι κάτοικοι της Μοσούλης ή οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν;», αναρωτιέται η Ουρούτς και από τη ρητορεία της «απουσιάζουν» εντελώς οι Ασσύριοι. Διότι η Μοσούλη είναι η αρχαία Νινευή, πρωτεύουσα των Ασσυρίων, και πριν καταλάβει το Ισλαμικό Κράτος την πόλη, τον Ιούνιο του 2014, στη Μοσούλη ζούσαν σχεδόν 500.000 Ασσύριοι χριστιανοί, οι πραγματικοί «ιδιοκτήτες» και αρχαίοι κάτοικοι της Μοσούλης. Όλοι αυτοί εγκατέλειψαν την πόλη και είναι τώρα πρόσφυγες.
Πράγματι, κανείς δεν μιλά για τους Ασσύριους, τους «αυτόχθονες» της πόλης, και η κουβέντα περιστρέφεται για το εάν η Μοσούλη θα κατακτηθεί από τους Τούρκους ή τις ΗΠΑ και το Ιράν. Γιατί οι Τούρκοι είναι καλοί άνθρωποι και θέλουν να προστατεύσουν τους σουνίτες.
Βεβαίως αυτό που τρέμει η αρθρογράφος της Yeni Safak, και όλη η ερντογανική Τουρκία, είναι ο «κουρδικός διάδρομος» όπως τον αποκαλεί. Δηλαδή η ενοποίηση των κουρδικών εδαφών από το βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια στη βόρεια Συρία μέχρι τη Μεσόγειο. Διότι από εκεί θα περάσουν, λέγεται, οι νέοι αγωγοί που θα μεταφέρουν το κουρδικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Αυτό, λέει η Ουρούτς, είναι το αμερικανικό σχέδιο.
Η ίδια μάλιστα προβλέπει ότι θα έρθει κάποια στιγμή που το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) θα ανατρέψει το φιλότουρκο καθεστώς του Μπαρζανί στο βόρειο Ιράκ – ιρακινό Κουρδιστάν. Μεγάλη συμφορά αυτή για τους Τούρκους. Δεν θα έχουν πλέον τον Μπαρζανί για να κάνουν τις «βρομοδουλειές» τους με το λαθρεμπόριο πετρελαίου, εάν αναλάβουν οι οργανώσεις που αναγνωρίζουν ως πνευματικό και ιδεολογικό τους ηγέτη τον Οτσαλάν, τότε η Τουρκία αποχαιρετά τα όνειρα για νέα οθωμανική αυτοκρατορία.
Οι Τούρκοι, όπως προκύπτει από το άρθρο της Ουρούτς, θέλουν να κάνουν στο βορειοδυτικό Ιράκ ό,τι και στη βορειοδυτική Συρία. Να εισβάλουν με το πρόσχημα της δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας. Έτσι ονομάζουν πλέον οι Τούρκοι τα εδάφη που καταλαμβάνουν στη Μέση Ανατολή. «Ζώνες ασφαλείας». Ωστόσο η Ουρούτς παραδέχεται ότι οι Αμερικανοί δεν συμφωνούν με αυτή την ιδέα.
«Προσπαθούν να συμπεριλάβουν το PKK στο παιχνίδι με τρόπο ώστε να προκληθεί εμφύλιος κουρδικός πόλεμος στο βόρειο Ιράκ», δηλαδή για να ανατραπεί ο Μπαρζανί. Η ίδια αναφέρεται και στον κίνδυνο από την Αλ Χασχντ Αλ Σαάμπι, την ιρακινή σιιτική πολιτοφυλακή, «φονιάδες που κρεμάνε σουνίτες από τα κορμιά τους στα κέντρα των πόλεων, που τους περιλούζουν με πετρέλαιο και τους καίνε» και φοράνε ιρακινές στολές. Ενώ οι τζιχαντιστές του ISIS που φόρεσαν τουρκικές στολές στη βόρεια Συρία είναι καλοί άνθρωποι. Διότι όλοι οι καλοί άνθρωποι είναι με την πλευρά της Τουρκίας.
Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά, είναι αποφασισμένη να προκαλέσει περιφερειακό πόλεμο μεταξύ κρατών στη Μέση Ανατολή και η Ελλάδα εμπλέκεται, θέλει δεν θέλει, με όλα αυτά. Ακόμα κι εάν η εμπλοκή μας θα είναι -στην καλύτερη περίπτωση- να αναμένουμε εκατομμύρια νέους πρόσφυγες εξαιτίας των πολέμων του παρανοϊκού της Άγκυρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου