Αντί να είναι ….φυλακή, ζητούν την ψήφο μας

Κανονικά θα έπρεπε να προκαλέσει σάλο συνέντευξη του Αυστριακού πρώην υπουργού Οικονομικών για το μνημόνιο διότι υπάρχουν τεράστιες ποινικές ευθύνες των ελλήνων πολιτικών αφού είπε  πως οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν για κάτι που δεν προκάλεσαν. Μάλιστα εξέφρασε την...πλήρη κατανόησή του για τη δυσθυμία των Ελλήνων.

Σε συνέντευξή του στη μεγάλης κυκλοφορίας, αυστριακή εφημερίδα «Österreich», σημείωσε ότι, όταν ένας δανειστής δανείζει σε μία χώρα 372 δισεκατομμύρια ευρώ, τότε ο δανειστής είναι εξίσου υπεύθυνος, εάν ο δανειολήπτης δεν μπορεί να αποπληρώσει τα δάνεια, ο κ. Αντρος, ενώ επεσήμανε ότι 170 δισεκατομμύρια ευρώ δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα, αλλά κατέληξαν στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες.

Στη συνέντευξή του, ο θεωρούμενος ως ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς Οικονομικών της μεταπολεμικής Αυστρίας, προειδοποιεί ότι, όπως η υπερβολική χρήση ενός φαρμάκου -«επειδή ένα φάρμακο είναι καλό, δεν σημαίνει ότι το χορηγούμε δέκα φορές την ημέρα»- μπορεί να εξελιχθεί σε δηλητήριο, ακριβώς αυτό μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση της υπερβολικής λιτότητας, προσθέτοντας πως χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση.

Πρόσφατα, σε άλλη συνέντευξή του, ο Αυστριακός πρώην υπουργός Οικονομικών είχε καταγγείλει πως «η σωτηρία της Ελλάδας είναι μια σωτηρία των τραπεζών και μέχρι σήμερα στους ίδιους τους Έλληνες δεν έφθασε ούτε ένα λεπτό του Ευρώ», ενώ είχε χαρακτηρίσει το «πακέτο σωτηρίας» για την Ελλάδα ως «απερίσκεπτη θεραπεία» που θα μπορούσε να στείλει τον ασθενή ακόμη και στο θάνατο, καθώς, χωρίς θεραπεία των αιτίων, η «επιβληθείσα, υπερβολική, εξαναγκαστική λιτότητα», δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Σύμφωνα με τον κ. Αντρος, η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώνεται και το κράτος πρέπει να πληρώνει ολοένα και υψηλότερα επιτόκια, κάτι που μπορεί να συγκριθεί με έναν γιατρό ο οποίος γράφει στον ασθενή ένα δραστικό φάρμακο σε δεκαπλάσια δόση, χωρίς να λάβει υπόψη του τις παρενέργειες, ωστόσο, κατά την άποψή του, μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εξαιτίας του κινδύνου μετάδοσης σε άλλες χώρες της, είναι πολύ πιο ακριβή απ΄ ότι η προσπάθεια σωτηρίας.