Όταν ο πολιτικός φάσκει και αντιφάσκει είναι... πολιτικάντης.

Όταν ο πολιτικός φάσκει και αντιφάσκει είναι πολιτικάντης. Από την μία για να δικαιολογήσει την αντιπατριωτική του πράξη της υπερψήφισης του μνημονίου, μας είπε ότι το ψήφισε διότι ήταν… αναγκαίο κακό, και από την άλλη μας λέει ότι το μνημόνιο… μας έκανε ζητιάνους. Δηλαδή ήταν ανάγκη, να γίνουμε… ζητιάνοι. Τέτοιους πολιτικούς που έχουμε, αυτοί μας αξίζουν.

Όσο για τα άλλα που γράφει το ΒΗΜΑ στο άρθρο «δώσε κανά ευρώ κύριε Βουλευτά»; Μας εκπαιδεύουν και μας «προετοιμάζουν» για το τι πρέπει να περιμένουμε και να αρκούμαστε από δαύτους.

Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αδ. Γεωργιάδης είπε με νόημα: «Έχω δώσει τόσα λεφτά, όλα αγύριστα, σε ψηφοφόρους μου που έχω χάσει τον λογαριασμό. Το μνημόνιο έκανε πολλούς ζητιάνους. Να σκεφτείτε ότι τις τελευταίες ημέρες όπου και αν πάω δεν παίρνω ποτέ το πορτοφόλι μου μαζί μου. Έτσι δεν μπορώ να τους δώσω. Και όταν τους λέω ότι δεν έχω λεφτά, αμέσως μετά μου ζητάνε να διορίσω το παιδί τους στο Λιμενικό ή στην Αστυνομία» .