Μια ιστορία που δεν αναφέρουν τα σχολικά βιβλία
Από τον ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΡΔΑ
Οι πρόσφατες αθλιότητες και λοιπές πράξεις ευτελισμού της Ιστορίας μας επί του θωρηκτού “Αβέρωφ” που εορτάζει φέτος τα 100-στά γενέθλιά του, αλλά και αλλού, με παρότρυναν να σας γράψω λίγες λέξεις γιά μιά, σχεδόν άγνωστη στους νεοέλληνες , επιχείρηση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που δεν την γράφουμε στα σχολικά βιβλία , ούτε ποτέ την εορτάζουμε, γιά να μην ενοχλούνται οι εξ Ανατολών γείτονές μας και – ίσως – η… κυρία Θάλεια Δραγώνα :
Toν Μάιο του 1922 και ενώ η Ελλάδα ευρίσκετο σε πόλεμο κατά της Τουρκίας στην Μικρά Ασία , ανέλαβε τα καθήκοντα του διοικητού της Στρατιάς Μικράς Ασίας ο Γ. Χατζηανέστης. Ο νέος αρχιστράτηγος μετέβη αμέσως στην Μικρά Ασία , όπου αφού επιθεώρησε το εκτεταμένο μέτωπο επέστρεψε στην Αθήνα και συνέταξε Σχέδιο Δράσεως-Έκθεση προς την Κυβέρνηση. Η Έκθεση προέβλεπε σύμπτυξη του Μετώπου, μυστική μεταφορά του πλεονάζοντος Στρατού στην Ανατολική Θράκη και αιφνιδιαστική κατάληψη της Κωνσταντινούπολης , η οποία μάλιστα είχε ορισθεί για την 14η Ιουλίου 1922 ! Η τελευταία, δυστυχώς, δεν πραγματοποιήθηκε λόγω ατυχών πολιτικών χειρισμών της Ελληνικής Κυβερνήσεως… Στα πλαίσια του νέου Σχεδίου Επιχειρήσεων έπρεπε να εμποδισθεί ο εφοδιασμός του Τουρκικού Στρατού του βορείου τμήματος του Μετώπου (Εσκή Σεχήρ) που γινότανε κυρίως από την Σαμψούντα και του νοτίου τμήματος του Μετώπου (Αφιόν Καραχισάρ) που γινότανε κυρίως από την Αττάλεια. Για τον σκοπό αυτό, διετάχθη μοίρα του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που ναυλοχούσε έναντι της Κωνσταντινούπολης (Στενά του Βοσπόρου) να πλεύσει εις Σαμψούντα του Πόντου. Την μοίρα αποτελούσαν το θωρηκτό “Αβέρωφ” επί του οποίου επέβαινε ο διοικητής της πλοίαρχος Ι. Ηπίτης, τα αντιτορπιλικά “Πάνθηρ” και “Ιέραξ” και τα εξοπλισμένα ατμόπλοια “Αδριατικός” και “Νάξος” . Η μοίρα του Στόλου μας κατέπλευσε προ του λιμένα της Σαμψούντος την 7ην Ιουνίου 1922 και μετά από ….Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η κ. Μπακογιάννη θα αποτύχει και πάλι
Από τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Η Ελλάδα του χθες δεν έχει καμία πλέον σχέση με την Ελλάδα του σήμερα και κυρίως του αύριο. Η Ελλάδα κινείται σε ρυθμούς Δ.Ν.Τ. και αποφάσεων της Ελληνικής Κυβερνήσεως, έχοντας νωπή βέβαια τη λαϊκή εντολή. Όμως, αυτή η λαϊκή εντολή δόθηκε στην Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου από τον Ελληνικό λαό για τελείως αντίθετο πρόγραμμα από αυτό που εφαρμόζει σήμερα. Ο Ελληνικός λαός για άλλη μια φορά παρασύρθηκε από «τα λόγια τα ωραία, τα μεγάλα» και δυστυχώς βιώνει πολύ δύσκολες στιγμές.
Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου καταργεί εργασιακά δικαιώματα που επί δεκαετίες κέρδισαν οι Έλληνες εργαζόμενοι με αίμα και πόνο. Ισοπεδώνει το ασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων προς χάριν της ευημερίας των εχόντων και κατ’ εχόντων, τους οποίους ελάχιστα αγγίζει. Δημιουργεί στρατιές νεόπτωχων και τεράστια αύξηση ανέργων.
Τα φαινόμενα του εργασιακού μεσαίωνα και της υψηλής ανεργίας δεν έχουν ακόμη αποδώσει. Τα σκληρά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση θα «αποδώσουν» μετά τον Σεπτέμβριο. Απεύχομαι να υπάρξουν λαϊκές εξεγέρσεις, γιατί όταν κάποιος πεινάει και δεν μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του, εξεγείρεται και σ’ αυτήν την περίπτωση οι συνέπειες για την κοινωνία μας, θα είναι απρόβλεπτες. Βέβαια στα 36 χρόνια της μεταπολιτεύσεως ευθύνη για το κατάντημα της πατρίδος μας έχουν όλες οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μα μεγαλύτερη οι κυβερνήσεις του κ. Σημίτη και του κ. Μητσοτάκη.
Μέσα σ’ αυτήν την πολιτική παραζάλη, θα έπρεπε να υπάρχει αραγές μέτωπο από πλευράς αντιπολίτευσης κατά όλων αυτών των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση, τα οποία οδηγούν την χώρα σε μέρες κατοχής του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Δυστυχώς, αντί αυτής της σύμπνοιας των κομμάτων της αντιπολίτευσης, βλέπουμε διασπάσεις και αποχωρήσεις ή οικιοθελείς διαγραφές, όπως της κ. Μπακογιάννη.
Η κ. Μπακογιάννη τόσα χρόνια πορεύθηκε πολιτικά με το όνομα του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη και των πολιτικών και οικονομικών γνωριμιών του κ. Μητσοτάκη. Έτσι πίστευε πως θα ήταν η επόμενη αρχηγός της Ν.Δ. και φυσικά η επόμενη Πρωθυπουργός. Για τον λόγο αυτό ως Υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων Καραμανλή, πριόνιζε αργά αλλά σταθερά την κυβέρνηση της Ν.Δ., προκειμένου να φέρει στην εξουσία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να προκαλέσει την διαδοχή νέου αρχηγού στην Ν.Δ.. Ως Υπουργός Εξωτερικών δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στις σχέσεις της με τον μεγάλο ηγέτη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον αείμνηστο, Τάσο Παπαδόπουλο, ο οποίος όσο ζούσε, δεν ξέχασε την θετική θέση της στην ψήφιση του προδοτικού σχεδίου Ανάν από τον Κυπριακό λαό. Οι διαταραγμένες σχέσεις μεταξύ Μπακογιάννη και…. η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου