Πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη καλούνται να βάλουν από την 1η Φεβρουαρίου οι επιβάτες των αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας, με το ενιαίο εισιτήριο να αυξάνεται στο 1,4 ευρώ. Ειδικότερα για τους επιβάτες οι οποίοι μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσαν μόνο τον ΗΣΑΠ ή το μετρό, η επιβάρυνση υπολογίζεται ως 80% των χρημάτων που πλήρωναν μέχρι σήμερα, καθώς η κατάργηση των αντίστοιχων καρτών ωθεί τους συγκεκριμένους επιβάτες στη «μεγάλη» κάρτα των 45 ευρώ.
Για να θυμηθούμε τώρα με την αύξηση τι λέει ο νόμος για την παραχώρηση επικυρωμένου εισιτηρίου σε άλλον πριν την εξάντληση του χρονικού ορίου; .
Η Αττικό Μετρό Α.Ε. στις επανωτές παραχωρήσεις "απάντησε", παραπλανητικά και εκφοβιστικά τυπώνοντας στην πίσω πλευρά των εισιτηρίων τα εξής: "Η παραχώρηση και αποδοχή επικυρωμένου εισιτηρίου, καθώς και η προτροπή παραχώρησης απαγορεύεται και τιμωρείται από το νόμο (Π.Κ. ΆΡΘ.186.2 & 392)."
Ας δούμε τι λένε αυτά τα δύο άρθρα του Ποινικού Κώδικα:
Άρθρο 186 - Πρόκληση και προσφορά για την εκτέλεση κακουργήματος ή πλημμελήματος
1. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα, καθώς και όποιος προσφέρεται ή αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.
2. Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι' αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται για το σχεδιαζόμενο πλημμέλημα ελαττωμένη κατά το άρθρο 83. Για την ποινική δίωξη του αδικήματος αυτού, απαιτείται έγκληση του προσώπου κατά του οποίου σχεδιαζόταν η τέλεση του πλημμελήματος, αν το υπό εκτέλεση πλημμέλημα διώκεται κατ' έγκληση.
3. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη.
Άρθρο 392 - Δόλια αποδοχή παροχών
1. Όποιος με την πρόθεση να μην καταβάλλει αντίτιμο παίρνει για άμεση κατανάλωση τρόφιμα ή ποτά ή δέχεται την παροχή καταλύματος ή υπηρεσιών, των οποίων το αντίτιμο είναι άμεσα πληρωτέο κατά τις συνήθειες των συναλλαγών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.
2. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.
Το άρθρο 186.2 αφορά αυτόν που προσφέρει το εισιτήριο, ενώ το άρθρο 392 αυτόν που δέχεται να χρησιμοποιήσει επικυρωμένο εισιτήριο.
Ένα μεγάλο ζήτημα δημιουργείται από το γεγονός ότι όποιος αγοράζει ένα εισιτήριο έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες για 90 λεπτά, οπότε αν τις χρησιμοποίησε για λιγότερα λεπτά, δεν χάνει φυσικά τα δικαιώματά του πάνω στο εισιτήριο. Ωστόσο, οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ένας όρος που αναφέρεται στο ίδιο το άρθρο 392 κι αυτό επαναφέρει όλη τη σχετική συζήτηση που είχε ξεκινήσει στο αναΜόρφωση - Συνιστολόγιο.
Το ζήτημα όμως δεν έχει κλείσει. Οι "συνήθειες των συναλλαγών" είναι ότι καθένας αγοράζει το εισιτήριο του. Είναι όμως οι συνήθειες των συναλλαγών κάτι στατικό; Όχι, βέβαια. Εάν πιω από το ποτό ενός φίλου μου σε ένα μπαρ, δεν θα διωχθώ με το άρθρο 392 ΠΚ, αφού ο φίλος έχει πληρώσει για το ποτό του. Το νόημα του 392 ΠΚ είναι ότι κάποιος πρέπει να τιμωρείται όταν μπαίνει στο Μετρό χωρίς καθόλου εισιτήριο. Ο νόμος δεν ενδιαφέρεται για το ποιος και γιατί του έδωσε ένα επικυρωμένο και χρονικά έγκυρο εισιτήριο. Πηγή
Το Μετρό δεν χάνει χρήματα που θα έπρεπε να έχει: αφού αγοράζω ανώνυμα την υπηρεσία της για 90 λεπτά. Εμείς ρωτάμε. Εάν δώσω την κάρτα μου των απεριορίστων διαδρομών να κάνουν βόλτες όλη την μέρα οι φίλοι μου τι θα γίνει; Μπορεί να κάνει τίποτα; Ασφαλώς και όχι. Ποια η διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου; Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μόνο που υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την εφαρμογή αυτής της ποινικής διάταξης, θα πρέπει να θεωρηθεί ανεφάρμοστο το 392 Π.Κ. , λόγω του κλασικού δόγματος του ποινικού δικαίου ότι κάθε φορά που υπάρχει αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ενοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου