Όλοι οι καριόληδες μας δουλεύουν κανονικά.

Έκτακτη συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς θα έχει την ερχόμενη Τρίτη ο πρωθυπουργός, σε μια ύστατη προσπάθεια αναζήτησης της πολυπόθητης συναίνεσης για τα απαιτούμενα μέτρα που θα οδηγήσουν στη μείωση του ελλείμματος αλλά και ενόψει των αποφάσεων για το μηχανισμό στήριξης και το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή το παραμύθι πάει σύννεφο.

Η 25^η Μαρτίου, θα είναι η ημέρα που οι Έλληνες θα γιορτάσουμε την εθνική επέτειο (ειρωνεία της Ιστορίας), αλλά θα πάρει τη μορφή μιας σύγχρονης οικονομικής D-Day, που ενδεχομένως να αποτελέσει το έναυσμα πολιτικών εξελίξεων, όμοιες των οποίων δεν έχουμε ζήσει ποτέ στην σύγχρονη ιστορία μας.

Ο υπαλληλίσκος του Δ.Ν.Τ έχει ήδη αποφασίσει με την Μέρκελ για το τι ανταλλάγματα θα της δώσει για την συναίνεση της, και καλεί τους έτερους προδότες για να συζητήσουν πως θα το σερβίρουν στους υποτακτικούς των κόμματων τους. Εδώ θα φανεί το ποιοι θα συμμετέχουν στο κόλπο και ποιοι όχι.

Είναι ξεκάθαρο, πλέον, πως στη «μάζωξη» των αρχηγών της Ευρώπης την 25^η Μαρτίου, θα αντιπαρατεθεί, από τη μία, ο Γαλλο-Γερμανικός άξονας, που πιέζει για την υιοθέτηση μιας σειράς αυστηρών δημοσιονομικών μέτρων, και από την άλλη πολλές χώρες που προβάλλουν αντιστάσεις σε σκληρότερα μέτρα λιτότητας. Γαλλία και Γερμανία πιέζουν, μεταξύ άλλων, για την συμπερίληψη του συμφώνου ανταγωνιστικότητας, της διασύνδεσης των μισθών με τον πληθωρισμό και της αμοιβαίας αναγνώρισης πτυχίων μεταξύ κρατών-μελών στα συντάγματά τους. Αν και οι παρασκηνιακές διεργασίες μεταξύ των κρατών-μελών εν’όψει της συνάντησης καλά κρατεί, ώστε να διασφαλίσει η κάθε χώρα τα συμφέροντά της η επίσημη απουσία της Ελλάδος σε αυτές είναι για άλλη μια φορά εκκωφαντική, αφού προτίμησε τις υπόγειες συμφωνίες. Δεν αναμένουμε μεγάλες εκπλήξεις, αφού οι «αδύναμες» χώρες θα αναγκαστούν να υποκύψουν στις απαιτήσεις του Γαλλο-Γερμανικού μπλόκ. Οι Γάλλοι και Γερμανοί έχουν στη διάθεσή τους το ισχυρό «χαρτί» της χρηματοδότησης του, υπό συζήτηση, μόνιμου μηχανισμού στήριξης, που τους δίνει τη δυνατότητα να υπαγορεύσουν τους όρους της νέας οικονομικής πραγματικότητας.

Έτσι με τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν από τη συνάντηση στα τέλη Μαρτίου, ίσως φτάσουμε να αναπολούμε τους όρους του Μάαστριχτ και της Λισσαβώνας, που θεωρούνταν τόσο σκληροί.