Η "μεγάλη" ημέρα του
"ΟΧΙ" τελείωσε χθες. Είναι βάσιμο να υποθέσουμε ότι τις διεργασίες
που ξεκίνησαν μόλις από το ίδιο βράδυ να δρομολογούνται τις καθόρισε το φορτίο
του "ΟΧΙ";
Πριν δώσουμε
μια βιαστική απάντηση σ αυτό το ερώτημα, είναι καλό να αποσαφηνίσουμε τη
δυναμική που κρύβουν πίσω τους ορισμένα γεγονότα.
Πρώτον: Η χθεσινοβραδυνή παραίτηση Σαμαρά,
έγινε υπό το βάρος της βαρύτατης ήττας μιας συγκεκριμένης πολιτικής
στρατηγικής;;;
Κατά τη
γνώμη μου όχι. Λογικά υπό το βάρος αυτής της ήττας, θα έπρεπε να είχε
δρομολογηθεί και η παραίτηση της Φώφης, η οποία αν και νεότατη αρχηγός, φέρει
στην πλάτη της το φορτίο της πολιτικής στρατηγικής και του ΠΑΣΟΚ, αφού επί των
ημερών της επελέγη ως πολιτική στρατηγική.
Δεύτερον: Η παραίτηση Βαρουφάκη
αντιστοιχίζεται από το "μεγαλείο" της νίκης της πολιτικής στρατηγικής
του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησε στο θρίαμβο του "ΟΧΙ";;;
Κατά τη
γνώμη μου όχι. Ο θρίαμβος του "ΟΧΙ", έμεσα δικαιώνει και τη
διαπραγματευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησε και στο "ΟΧΙ".
επομένως ο Βαρουφάκης θα έπρεπε να ήταν το κατ εξοχήν τιμώμενο πρόσωπο και όχι
η Ιφιγένεια της πολιτικής.
Τρίτον: Η προδημοψηφισματική παρέμβαση
Παυλόπουλου, ήταν τόσο όσο φαίνεται ελληνοκεντρική;;;
Κατά τη γνώμη μου όχι. Ήταν μια παρέμβαση ενταγμένη στα πλαίσια ενός...
γενικότερου σχεδιασμού, που πίσω από αυτόν κρύβεται η πρόθεση ή η διαβεβαίωση,
πως κεντρικό ρόλο για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, διατηρούν και μάλιστα
επαυξημένο τα εξωεθνικά "θεσμικά" κέντρα.
Τέταρτον: Η σημερινή σύσκεψη των πολιτικών
αρχηγών, είναι μια πρωτοβουλία ενταγμένη στη λογική της συναίσθησης της
σοβαρότητας των εξελίξεων;;;
Κατά τη
γνώμη μου όχι. Το πολιτικό φορτίο του θριάμβου του "ΟΧΙ" δεν
τροποποίησε τη σοβαρότητα των εξελίξεων, αφού η μεταδημοψηφισματική αφετηρία
τους, είναι η ίδια με το σημείο της προσωρινής στάσης της την προηγούμενη
Παρασκευή.
Τι είναι
αυτό λοιπόν που ξημέρωσε την επόμενη μέρα του μεγάλου "ΟΧΙ";;;
Η πλήρης και
σχεδόν διακομματική αποδοχή του ρόλου του επικυρίαρχου στα εξωεθνικά κέντρα,
από τους πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος.
Τα
"καμμένα χαρτιά" ή αλλιώς τα βαρίδια, οδηγούνται σε πολιτικό
παροπλισμό, προκειμένου να διευκολυνθούν συγκεκριμένες πολιτικές διεργασίες.
Διεργασίες που με κερασάκι το αποτέλεσμα της όποια συμφωνίας, δρομολογούν - κι
ας μη φαίνεται από την πρώτη ματιά - μια σχέση υποταγής του πολιτικού
συστήματος στα εξωεθνικά πολιτικά κέντρα.
Πρόκειται
για μια κεκαλυμμένη διαδικασία, που πίσω από την προσχηματική επίκληση της μη
εθνικής διαίρεσης, δρομολογείται η ομοεθνοποίηση της υποταγής, η ομογενοποίηση
της πολιτικής πρακτικής και διαχείρισης, η καθολική εθνική υποταγή.
Ένα ύπουλο
και βρώμικο σχέδιο δηλαδή, που πίσω από τη γιρλάντα της εθνικής
διαπραγμάτευσης, κεφαλοκλειδώνει το πολιτικό σύστημα, με ρυθμιστή και
επικυρίαρχο τη συμμορία των γκάνγκστερς.
Να το
θυμάστε πως όταν τα φώτα αυτής της πανηγυρτζήδικης προβολής των συντελούμενων
διεργασιών σβήσουν, όλοι εμείς θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα σκοτεινό
νεοταξίτικο τερατούργημα, στα πλαίσια του περίφημου "ελληνικού
πειράματος" που εισέρχεται πια στην πιο κρίσιμη φάση του.
1 σχόλιο:
1. Το σενάριο ήταν να επικρατήσει το ΝΑΙ ή στην χειρότερη γι αυτούς περίπτωση να είναι "στηθος με στήθος με το ΟΧΙ.
2. Το αποτέλεσμα δεν επιβεβαίωσε το σενάριο. Οι Ελληνες απεδείχθησαν αρκετά ανθεκτικοί στην προπαγάνδα.
3. Οι κομπαρσοι (ούτε καν ηθοποιοί) πολιτικοί, πλήν Μιχαλολιάκου, δεν μπορούν να αλλάξουν το σενάριο, διαρκούσης της θεατρικής παραστάσεως με τίτλο "η κατ' επίφασιν διακυβέρνηση της αποικίας "Ελλάς""
4. Γι αυτό η θεατρικη παράσταση συνεχίζεται κατα το σενάριο και οι κομπάρσοι προβαίνουν σε ανεξήγητες, κωμικοτραγικές ενέργειες (σύσκεψη πολιτικών αρχηγών).
Δημοσίευση σχολίου