E-mail αναγνώστη
Είμαι 47χρονών. Μεγάλωσα στην Ελλάδα του `80 και του `90 κουβαλώντας χιλιάδες απορίες. Πως προχωράς και προκόβεις σ` αυτή τη χώρα, πως είναι δυνατόν άνθρωποι με καταφανή νοητική στέρηση(δείτε μια συνέντευξη με κάποιον από του 5-6 διαπλεκόμενους και θα συμφωνήσετε) να είναι μεγαλοεπιχειρηματίες, πως είναι δυνατόν άνθρωποι που δεν μπορούν να βάλουν δύο λέξεις στη σειρά να είναι προωθημένοι τηλεαστέρες και πολλά άλλα. Και έρχεται ο Καρατζαφέρης του 2000-2004 να μου λύσει όλες μου τις απορίες. Μιλάει με ονόματα μέσα στην Βουλή σαν ανεξάρτητος βουλευτής και μου επιβεβαιώνει αυτό που υποψιαζόμουν. Πίσω απ όλα αυτά και από πολλά άλλα, πίσω από τα πάντα τελικά είναι τα κόμματα, η εκάστοτε κυβέρνηση, το Δημόσιο, το δημόσιο χρήμα. Λυτρώθηκα, μου έφυγε ένα βάρος που το κουβαλούσα χρόνια. Και τον ακολούθησα, τον πίστεψα. Είπα ότι μπορεί οι δικές μας ζωές να πήγαν χαμένες γιατί δεν είχαμε καμία σχέση με κόμματα αλλά τουλάχιστον μάθαμε τι έφταιξε γι αυτό και τι συμβαίνει σ` αυτόν τον τόπο. Ήξερα ότι χρησιμοποιεί τα πατριωτικά για κράχτες. Είπα εντάξει, το έβαλα στην άκρη. Μιλούσε για ιδιωτικό τομέα για περιορισμό του Δημοσίου, για ελεύθερες αγορές για ευκαιρίες για όλους, για την δικαίωση των ανώνυμων ταλαντούχων ανθρώπων. Τρελάθηκα, με συνεπήρε. Ώσπου ήρθε η στιγμή της αλήθειας. Το σύστημα του πρότεινε το χέρι και τον έκανε κομμάτι του. Και δυστυχώς η μετάλλαξη είχε το πιο αηδιαστικό αποτέλεσμα. Ο λακές, το ερπετό, ο παρατρεχάμενος, ο υπηρέτης αυτών που μέχρι πρότινος κατηγορούσε και ξεσκέπαζε. Δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία όπως δεν έχει τέλος και η απογοήτευση μας. Υπάρχει όμως κάτι που μπορούμε να κάνουμε ακόμη. Τιμωρήστε τους , τσακίστε τους. Γιατί οι άλλοι γεννήθηκαν μέσα στο σύστημα και το υπηρετούν. Αυτός όμως μας χρησιμοποίησε για να τον δεχτούν σ αυτό.
Spirosk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου