Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου που μπήκε στο στόχαστρο ακραίων στοιχείων της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης μιλά στη "ΜτΚ" για την εμπειρία της και τον διωγμό που υπέστη
Συνέντευξη στη Σοφία Χριστοφορίδου
“Το Δέρειο ήταν θείο δώρο για μένα, γιατί μου δίδαξε πως πρέπει να παλεύεις και να επιμένεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να υπομένεις ένα προσωπικό κόστος. Μου δίδαξε πως υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι που είναι πιο Έλληνες από τους χριστιανούς”. Ζώντας πλέον στη Θεσσαλονίκη, η Χαρά Νικοπούλου αναπολεί τη ζωή της στο Μεγάλο Δέρειο και τους μαθητές της εκεί, τους οποίους αποκαλεί “τα παιδιά μου”. Στο αυτοκίνητο ακούει το cd με τα τραγούδια της σχολικής χορωδίας, στην τσάντα της κουβαλάει τα σημειώματα αποχαιρετισμού που της έγραψαν τα παιδιά. Η Χαρά Νικοπούλου δεν είναι απλώς μια δασκάλα που δέθηκε με τα παιδιά του σχολείου της. Η Χαρά Νικοπούλου δεν θεωρεί άσχετη τη στάση ορισμένων μειονοτικών με το γεγονός ότι πριν από τέσσερα χρόνια ο πατέρας της, ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου, έβγαλε απόφαση για τη διάλυση, ως παράνομης, της “Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης”. “Το τουρκικό προξενείο δεν ζήτησε τις σφραγίδες κανενός άλλου σχολείου παρά μόνο του Δέρειου. Σφραγίδες με το ελληνικό εθνόσημο, που έμειναν επί τρεις μέρες στο προξενείο, δήθεν για την αγορά λαχνών που έβγαλε το σχολείο”, αναφέρει. Η ιστορία βγήκε στη δημοσιότητα, ο μειονοτικός διευθυντής καθαιρέθηκε και “τότε ήταν που άρχισαν όλα”, πιστεύει η κ. Νικοπούλου. Τη ρωτάμε αν υπήρξαν φορές που μετάνιωσε που πήγε στο Μεγάλο Δέρειο. “Ούτε μία φορά. Δεν θα ήθελα καν να είχα φύγει. Μου έδιναν συγχαρητήρια για τη μετάθεση, κι εγώ έλεγα ότι ντρέπομαι. Μπήκα με όνειρα, προσπάθησα να προάγω κάποια ιδανικά, προσπάθησα να είμαι όσο πιο συνεργάσιμη, αλλά οι πάντες τραβούσαν το χαλί κάτω απ’ τα πόδια μου. Εγώ καταδικάστηκα με τη μετάθεση που έχω κάνει, με το να μην μπορώ να ξαναδώ τα παιδιά μου. Ο ‘ηθικός αυτουργός’ αυτής της μετάθεσης βρίσκεται σε ηγετικές θέσεις του υπουργείου Παιδείας”.
Eμεις λέμε στα ίσια πως υπεύθυνη είναι αυτή η τουρκόφιλη πολιτική «πουτάνα» η ΔΡΑΓΩΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου