Έρχεται η «σκληρή» ακροδεξιά και στην Ελλάδα;

Η φαιά πανούκλα στα χρόνια του Μπερλουσκόνι

Fascista italiano

Με σύμβολο τη χελώνα (που κουβαλά στους ώμους της το σπίτι της, ζωτικό για την επιβίωσή της), οι νέοι μελανοχίτωνες της Κάζα Πάουντ με τα μαύρα σακάκια, τα οποία εναλλάσσουν με κουκούλες όταν επιτίθενται κατά μεταναστών, καταλαμβάνουν εγκαταλειμμένα κτήρια και τα μεταμορφώνουν σε «κοινωνικά κέντρα», όπου φιλοξενούν άπορες οικογένειες και προπαγανδίζουν τη μισαλλόδοξη ιδεολογία τους. Εμπνευσμένο από «το σοσιαλισμό του Μουσολίνι» και με αδιαμφισβήτητο ηγέτη τον 35χρονο Τζιανλούκα Ιανόνε, που διεκδικεί το μονοπώλιο της «αυθεντικής αναβίωσης της φασιστι- κής παράδοσης», το κίνημα της Κάζα Πάουντ απλώνεται σε λύκεια και πανεπιστήμια της χώρας, όπου το νεοφασιστικό Φοιτητικό Μπλόκο δίνει αιματηρές οδομαχίες κατά των αριστερών και των αντιφασιστών φοιτητών. Ολα θυμίζουν εικόνες από τα κινηματογραφικά επίκαιρα της δεκαετίας του '30. Αλλά είναι 2009, και η βία τους υπάρχει παντού - στις χειρονομίες, στην εκπαίδευση, στις συναυλίες των συγκροτημάτων τους, όπου το κοινό επιδίδεται σε συμπλοκές λες και βρίσκεται σε ομαδικό fight club. Οι επιθέσεις κατά ξένων, μεταναστών, ομοφυλοφίλων, Τσιγγάνων, αντιφασιστών έχουν πολλαπλασιαστεί, και εκατοντάδες είναι οι βανδαλισμοί σε κτήρια πολιτικών κομμάτων και μνημείων της Αριστεράς. Τα γήπεδα έχουν μεταμορφωθεί σε σφηκοφωλιές ακροδεξιών χουλιγκάνων. Το μένος τους είναι ξεχωριστό όταν πρόκειται για τους Τσιγγάνους και τους Ρουμάνους και οι συστηματικές επιθέσεις εναντίον τους κατάφεραν επιτέλους το στόχο να τους εκδιώξουν από τη χώρα: μέσα σ' έναν χρόνο, από τους 165.000 που ζούσαν στην Ιταλία έμειναν μόλις 35.000. Όλα είναι φασισμός και ο Μουσολίνι ιερή αναφορά. Κι αν το ρετσινόλαδο θεωρείται παρωχημένο, τα «μανγκανέλο», τα φασιστικά ρόπαλα, κάθε άλλο: απλώς αντικαταστάθηκαν από σιδερένιους λοστούς. Η άνθηση του νεοφασισμού στην Ιταλία δεν θα ήταν δυνατή αν οι ακραίες πεποιθήσεις των οπαδών του δεν έβρισκαν απήχηση στην ιταλική κυβέρνηση, αν εκπρόσωποι και ομοϊδεάτες τους δεν βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας. Ο Μπερλουσκόνι τούς «υιοθέτησε» για να διασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία. Το «μεγάλο φλερτ» -όπως αποκαλύπτει το ντοκιμαντέρ «Nazirock» του Κλάουντιο Λάτσαρο- επισημοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2006, όταν, σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης Πρόντι (και με τον όχλο να παραληρεί φωνάζοντας «Ιλ Ντούτσε!»), ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανέβηκε στο βήμα, δίπλα στους νέους του συμμάχους: τον ηγέτη της διαδόχου τού φασιστικού κόμματος Εθνικής Συμμαχίας, Τζιανφράνκο Φίνι, τον Ρομπέρτο Φιόρι της ακροδεξιάς Φόρτσα Νόβα, που έχει καταδικαστεί για συμμετοχή σε ένοπλη συμμορία, την Αλεσάντρα Μουσολίνι, εγγονή του Ντούτσε και ηγέτιδα της Κοινωνικής Δράσης, τον Λούκα Ρομανιόλι της νεοφασιστικής Τρίχρωμης Φλόγας, τον Αντριάνο Τίλγκερ του Εθνικού Κοινωνικού Μετώπου, που καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλακής για απόπειρα ανασύστασης του φασιστικού κόμματος...

ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ