Σήμερα αναγκάζομαι να ασχοληθώ με τις αφορμές και τα αίτια του τραγικού διασυρμού ενός ούτως ή άλλως τέως προέδρου της Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη.
Πάρα πολλοί φίλοι μας θέτουν το ερώτημα, γιατί και που αποβλέπει ο Μητσοτάκης με τις ενέργειές του;
Η απάντηση σ αυτό το αγωνιώδες ερώτημα των οπαδών κυρίως της ΝΔ αφορά τρία κυρίαρχα δεδομένα.
1ον. Ο κ. Μητσοτάκης πλησιάζει όπου νάναι τα 80 (υγεία νάχει) και η θητεία του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας λήγει μετά από τέσσερα χρόνια. Είναι επομένως κάπως παρακινδυνευμένο ένα ματαιόδοξο και πληγωμένο πολιτικό να περιμένει σαν πραγματικός επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ αυτή την τιμή μετά από τέσσερα χρόνια.
Σ' ολόκληρο τον πολιτικό ορίζοντα πλανώνται εδώ και χρόνια υποθέσεις για συγκυβερνήσεις και κυρίως για όχι αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Όλα αυτά δεν αφήνουν ασυγκίνητο τον κ. Μητσοτάκη, που στην κυριολεξία επιδιώκει την μη αυτοδυναμία της ΝΔ χωρίς όμως να την διασπά, γιατί μόνο έτσι έχει τύχει σ όλα αυτά τα μελλοντικά παιχνίδια.
Απόμαχη ‘προσωπικότης’ με ‘προίκα’ ένα μεγάλο κόμμα.
Έτσι χωράει μόνο σε μελλοντικούς σχεδιασμούς που πιθανός να προκύψουν στην πολιτική σκηνή της πατρίδος μας.
2ον. Γύρω από τον κ. Μητσοτάκη συστοιχίζονται περίπου μια ‘ντουζίνα’ βουλευτών, που δεν θάχαν στην κυριολεξία στον ήλιο μοίρα χωρίς την ομπρέλα του τέως προέδρου της ΝΔ. Είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να τους σκεπάζει σαν βασικούς του τέως συνεργάτες, που δυστυχώς γι αυτόν πέραν της ανικανότητάς τους κουβαλούν και πολλά προσωπικά απωθημένα χαρακτήρος.
Είναι χαρακτηριστικό το περιεχόμενο των διαφωνούντων σαν πολιτική άποψη.
Πλην της φυσικής τους παρουσίας , κανείς νεοδημοκράτης δεν γνωρίζει τις πολιτικές αντιλήψεις του κ. Πυλαρινού, της κ. Παπαδημητρίου, του κ. Χωματά κ.ά.
Το μόνο που είναι γνωστό για τους δέκα-δώδεκα χαρακτηριζόμενους ως ‘Μητσοτακικούς’ είναι ότι τρέχουν εύκολα στα κανάλι κινούμενοι ως ουρά του κ. Μητσοτάκη.
Ούτε συζήτηση βεβαίως ότι αυτοί ανέρχονται σε εικοσιτέσσερις γιατί έτσι θα υποτιμούσαμε αξιόλογες προσωπικότητες, που συμπεριλαμβάνονται στους γνωστούς εικοσιτέσσερις με τη γνωστή σ όλους αναφορά που υπεγράφη για σύγκλιση της κοινοβουλευτικής ομάδας και μόνον.
Δεν έχω τίποτα προσωπικό, ούτε και υπερασπίζομαι κανένα. Τον μέσο πολίτη και τον κοινό νου προσπαθώ να εκφράσω, όσο πιο πραγματικά και αντικειμενικά γίνεται.
3ον. Ο κ. Μητσοτάκης σ ολόκληρη την πολιτική του σταδιοδρομία και κυρίως σαν πρωθυπουργός ευνόησε ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος κατά τρόπο προκλητικό. Η κ. Μητσοτάκη και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη επί πρωθυπουργίας του θύμιζαν γκαουλάιτερ και μικρούς δικτατορίσκους. Όλα τα επίθετα σε –άκης βρέθηκαν στο λεγόμενο αμαρτωλό περιβάλλον τους ( Νηστικάκηδες, Γρυλάκηδες, Σφακιανάκηδες κ.ά). Φαίνεται ότι δεν είναι τυχαία αυτή του η διάσταση και η συμπεριφορά. Γι αυτό είμαι πεπεισμένος, ότι ένας από τους λόγους της συγκεκριμένης συμπεριφοράς του αφορά την κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Επιθυμεί διακαώς να την ‘προικίσει’ πολιτικά με την δική του πολιτική κληρονομιά. Στερείται γενναιότητας και μεγαλοψυχίας, για να αποδείξει στον μέσο πολίτη, ότι είναι απαλλαγμένος από φιλικά ή συγγενικά σύνδρομα.
Σήμερα δυστυχώς, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κοινή γνώμη στα κόμματα και μόνο που διαφωνεί κάποιος πολιτικός σε κάτι, γίνεται κάποιος από τα μέσα ενημερώσεως. Έτσι δυστυχώς φτιάχνεται η ‘προίκα’ της κ. Ντόρας Μπακογιάννη κάτω από την σκέπη και με την καθοδήγηση του πατρός της και των δήθεν διαφωνούντων.
Γνωρίζω ότι οι απόψεις αυτές πονούν την παράταξη και τους ανθρώπους της. Περισσότερο όμως αυτούς, σαν κι εμένα που πίστεψαν στον κ. Μητσοτάκη.
Η αλήθεια τις περισσότερες φορές στην πολιτική δεν είναι ευχάριστη, γιατί δεν ευτύχισε η νεοελληνική σκηνή της πολιτικής, να αποδώσει ωφέλιμο έργο.
Ποιός τα έλεγε αυτά για τον Μητσοτάκη και τη Ντόρα;
Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες!
Ο αμαρτωλός Μητσοτάκης και η δικατορίσκος Ντόρα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου