«Ευτυχώς που δουλεύουμε με βάρδιες, αλλά και δεν χτυπάμε κάρτα, οπότε κάποιοι μπορεί να έρχονται σπανίως στα γραφεία. Διότι αν κάποια μέρα έρθουμε όλοι μαζί, όχι μόνο θα μείνουμε πολλοί όρθιοι, αλλά θα δημιουργηθεί... μποτιλιάρισμα στο Σύνταγμα και η ουρά των αυτοκινήτων που θα περιμένουν να μπουν στο υπόγειο πάρκινγκ της Βουλής θα φθάνει ως την Ομόνοια...» σχολιάζει συνδικαλιστής που δηλώνει έκπληκτος από την πληθώρα των συναδέλφων του που εμφανίστηκε μετά τις εκλογές. «Δεν είναι μόνον οι παλαιοί που είχαμε χρόνια να τους δούμε, είτε επειδή ήταν αποσπασμένοι ή εμφανίζονταν ως αποσπασμένοι, αλλά και πολλοί νέοι που δεν τους έχουμε ξαναδεί, επειδή όμως δηλώθηκαν ως μετακλητοί σε κόμματα ή γραφεία κοινοβουλευτικών αξιωματούχων προσέρχονται τώρα για να γίνουν μόνιμοι υπάλληλοι» εξηγεί ο ίδιος. κατά τον Κανονισμό της Βουλής οι προβλεπόμενες θέσεις για τα γραφεία των κομμάτων μπορεί να καλύπτονται είτε με μετακλητούς είτε με αποσπασμένους υπαλλήλους της Βουλής. Όπως πληροφορείται όμως «Το Βήμα», η σχετική ρύθμιση καταστρατηγείται αφού, λόγω της πληθώρας των υπαλλήλων, όσοι από τους τελευταίους υπηρετούν ή είναι «χρεωμένοι» στα κόμματα δεν προσμετρούνται στην πλήρωση των μετακλητών θέσεων, οι οποίες είναι περισσότερο από περιζήτητες, καθώς έχουν στην πράξη αναδειχθεί το καλύτερο «παράθυρο» για να γίνει κανείς μόνιμος υπάλληλος στη Βουλή Το πόσοι ακριβώς είναι οι υπάλληλοι της Βουλής τηρείται ως επτασφράγιστο μυστικό στη Διεύθυνση Ανθρωπίνου Δυναμικού, στελέχη της οποίας κατά καιρούς έχουν καταφέρει να προσθέσουν στις λίστες των προσλαμβανομένων, μέσω μετατάξεων ή αποσπάσεων, γιους και θυγατέρες. Έτσι, τα μόνα στοιχεία που μπορεί να αντληθούν για τη διαχρονική εξέλιξη του πληθυσμού των κοινοβουλευτικών υπαλλήλων είναι από τις καταστάσεις με την «οργανική σύνθεση του προσωπικού» που επισυνάπτονται στους ετήσιους προϋπολογισμούς της Βουλής. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν…..
* Στις 20.8.1991 (προεδρία Αθανασίου Τσαλδάρη ) οι συνολικά «κατεχόμενες θέσεις» υπαλλήλων ήταν 571 (504 τακτικοί και 67 προσωπικό ιδιωτικού δικαίου).
* Στις 20.8.1994 (αρχή της προεδρίας του κ. Απ. Κακλαμάνη ) οι κατεχόμενες θέσεις ήταν 710 (592 τακτικοί και 118 προσωπικό ιδιωτικού δικαίου).
* Στις 30.4.2004 (σύμφωνα με τα στοιχεία που εμφανίζονται στον τελευταίο προϋπολογισμό της τελευταίας και υπερδεκαετούς θητείας του κ. Κακλαμάνη, κατά την οποία έγιναν μεγάλα «ανοίγματα», όπως η καθιέρωση της Βουλής των Εφήβων, οι επισκέψεις μαθητών στο Κοινοβούλιο, η δημιουργία του διαδικτυακού κόμβου, καθώς και η λειτουργία βρεφονηπιακού σταθμού, αλλά και τηλεοπτικού σταθμού), οι συνολικά κατεχόμενες θέσεις προσωπικού ανήλθαν σε 824 (646 τακτικοί, 47 μετακλητοί και 131 ιδιωτικού δικαίου).
* Στις 31.5.2006 (επί προεδρίας της κυρίας Αννας Μπενάκη-Ψαρούδα) οι κατεχόμενες θέσεις εκτινάχθηκαν σε 1.305 (710 τακτικοί, 74 μετακλητοί και 521 ιδιωτικού δικαίου).
* Στις 31.5.2009 (όπως καταγράφεται στον τελευταίο προϋπολογισμό και καλύπτει ένα μέρος της θητείας του τέως προέδρου κ. Δ. Σούφα, αλλά όχι την τελευταία περίοδο κατά την οποία έγιναν δεκάδες «τακτοποιήσεις» που μπορεί να φθάσουν τις εκατοντάδες ως το τέλος του χρόνου, οπότε ισχύουν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για μονιμοποίηση μετακλητών) η ανοδική πορεία συνεχίστηκε και έτσι οι συνολικά κατεχόμενες θέσεις έφθασαν τις 1.514
(743 τακτικοί, 101 μετακλητοί και 670 προσωπικό ιδιωτικού δικαίου). Αν, μάλιστα, προστεθούν σε αυτές και άλλες 64 θέσεις που αναφέρονται ως «κενές δεσμευμένες» και αφορούν μετακλητούς και αποσπασμένους υπαλλήλους, ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων είναι βέβαιο ότι υπερβαίνει τους 1.600 και άρα είναι υπερτριπλάσιος όσων υπηρετούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου