Μη εγγραφή εξόδων για την εξαγορά εταιρειών, ασφάλιση δημοσίων υπαλλήλων χωρίς να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός, καταγραφή δαπανών για δημόσια έργα με την παραλαβή και όχι από την αρχή, προείσπραξη μελλοντικών εσόδων για τόνωση των δημοσιονομικών... Αυτά είναι μόνο μερικά από τα τεχνάσματα δημιουργικής λογιστικής που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ευρωπαίους εταίρους για την τιθάσευση των ελλειμμάτων.
Στην Ισπανία κατά την κρίσιμη περίοδο της ένταξης στην ευρωζώνη αποφασίστηκε να καταγραφτούν ως δαπάνες δημόσια έργα με την παραλαβή ώστε να μην εμφανιστούν στο έλλειμμα.
Tο Βέλγιο πούλησε μεγάλες ποσότητες χρυσού για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα.
Tο 2002 η Πορτογαλία έβαλε στο ταμείο της 139 εκατ. ευρώ από τη ρευστοποίηση ταμείου βιομηχανικής ανάπτυξης (ισοδυναμούσαν με 0,1% του ΑΕΠ τότε).
Πρώτοι διδάξαντες της δημιουργικής λογιστικής ήταν οι Γάλλοι με τα ομόλογα Μπαλαντίρ. «Οι προεισπράξεις που γίνονταν με τα ομόλογα αυτά για τις αποκρατικοποιήσεις δεν έμπαιναν στο χρέος». Η περίπτωση του ασφαλιστικού της Φρανς Τέλεκομ το 1996. Το κόστος ασφάλισης των υπαλλήλων της γαλλικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών θα επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό για συγκεκριμένο διάστημα μετά την ιδιωτικοποίησή της. Ωστόσο, κατόπιν ειδικής συμφωνίας, το κόστος του ασφαλιστικού εξαιρέθηκε με απόφαση της κυβέρνησης από τον προϋπολογισμό και έτσι οι δημόσιες δαπάνες εμφανίστηκαν μειωμένες έως και κατά 0,5% του ΑΕΠ.
Παρόμοιο τέχνασμα εφήρμοσε και η πορτογαλική CΤΤ το 2003, ενώ το ίδιο επιχειρήθηκε από τη βελγική Βelgacom την ίδια χρονιά.
Μια από τις πλέον τρανταχτές περιπτώσεις δημιουργικής λογιστικής ήταν αυτή της Γερμανίας, όταν κατά την ενοποίηση προέκυπταν πάρα πολλά έξοδα, μεγάλο μέρος των οποίων δεν εμφανίστηκε στις δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης. Με ποιο τρόπο έγινε αυτό εφικτό; Με την Τρόιχαντ, την εταιρεία όχημα μέσω της οποίας οι δαπάνες εξαγοράς των δημόσιων εταιρειών δεν πέρασαν ποτέ στο έλλειμμα. «Αν είχαν συνεκτιμηθεί αυτές οι δαπάνες το έλλειμμα της Γερμανίας θα αυξανόταν κατά 1,5%- 2,0% το 1997, δηλαδή μπορεί να έφτανε και το 5%», Επιπλέον, έχει αναφερθεί πως στη Γερμανία τα νοσοκομεία έγιναν ανώνυμες εταιρείες εκτός κυβερνήσεως, με σκοπό να μη συμπεριλαμβάνονται τα νοσοκομειακά χρέη στο γενικό έλλειμμα.
Ακόμα μία περίπτωση είναι αυτή της αυστριακής ΒΙG. Στην εν λόγω δημόσια εταιρεία μεταβιβάστηκαν κατά την τετραετία 2000- 2003 κρατικά ακίνητα αξίας άνω των 2,4 δισ. ευρώ τα οποία δεν υπολογίστηκαν στο έλλειμμα.
Η Ιταλία χρησιμοποίησε και τη μέθοδο της προείσπραξης εσόδων. Για να εμφανιστεί μειωμένο το έλλειμμά της προέβη σε κάποιες τιτλοποιήσεις από μεταβιβάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης προς την κεντρική κυβέρνηση οι οποίες εμφανίζονταν επισφαλείς. Επιπλέον, το 2005 σε απόφαση της Εurostat σχετικά με πωλήσεις ακινήτων των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και κάποιων τραπεζών που εισέπρατταν φόρους για λογαριασμό του κράτους, αναφέρεται πως το έλλειμμα του 2004 πρέπει να αυξηθεί κατά 0,7% με αποτέλεσμα να φτάσει στο 3,1%.
Αυτά τα ολίγα, για να καταλάβουν κάποιοι πως όταν φωνάζουμε πως αυτοί που «τινάζουν τα ρούχα τους» για την Ελλάδα , μας έμαθαν τις λογιστικές αλχημείες έχουμε δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου