Τα σημαντικότερα στοιχεία σε αυτές τις συνομιλίες είναι οι αναφορές του Χριστοφοράκου:
• στον Κώστα Σημίτη και τον τότε διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Θ. Καρατζά
• στον τέως γενικό διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας και μετέπειτα διοικητή του ΙΚΑ Γιάννη Βαρθολομαίο
• στο Κώστα Καραμανλή, στον οποίο αναφέρεται με σαρκασμό, διερωτώμενος εάν θα πρέπει να δώσει το όνομα τώρα, ώστε να σκάσει η βόμβα
• στις υπεράκτιες εταιρείες που ιδρύθηκαν, ώστε μέσω αυτών να πραγματοποιείται η διακίνηση μαύρου χρήματος
• στα στελέχη της Siemens Μαυρίδη, Γεωργίου, Καραβέλα και Σίκατσεκ για τον ρόλο που διαδραμάτισαν
• στη Ντόρα Μπακογιάννη για τις επαφές που διατηρούσε μαζί της
• στον συνταγματολόγο στέλεχος του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, με τον οποίο συνομιλούσε κατά την περίοδο που κρυβόταν στο Μόναχο
• στους δικαστικούς λειτουργούς Ζαγοριανό και Παντιώρα
• στον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη και στους Αμερικανούς και Γάλλους ανταγωνιστές της Siemens, που έχαναν τις δουλειές
• στο σύστημα ασφαλείας C4I, για το οποίο ο Μιχάλης Χριστοφοράκος αναφέρεται ειρωνικά, λέγοντας ότι ανήκε στη «σφαίρα της φαντασίας».
Στους διαλόγους που ακολουθούν, με Δ μιλούν οι δικηγόροι και με το Χ είναι τα λόγια του Μιχάλη Χριστοφοράκου.
Όλο το κείμενο των διαλόγων
Δ: Εντάξει έχουμε τέσσερις καρέκλες.
Χ: Καλώς ήρθατε.
Δ1:Πολύ ωραία είστε εδώ.
Χ : Εάν είχα και αλλαγή παραστάσεων καλά θα ήταν.
(Ακούγεται τέταρτο άτομο που σχολιάζει κάτι ακατανόητο σε βαριά βαβαρέζικη διάλεκτο)
Συνεχίζουν μία κουβέντα που είχαν αρχίσει προφανώς πριν μπουν στο χώρο συνομιλίας σχετικά με υποκλοπές συνομιλιών!
Δ1:Δεν θα υποκλέπτανε έτσι, αυτό θα το κάνανε μόνον εάν γνώριζαν ότι κάποιος μένει κάπου συγκεκριμένα, σε ένα σπίτι, κατάλαβες; Το έχω ζήσει μία φορά, τότε είχαν βάλει στο Μπόγκενχάουζεν ένα λυόμενο και είχαν αναρωτηθεί για ποιο λόγο υπήρχε εφόσον δεν κατασκευαζόταν εκεί κάποιο έργο, αλλά μέσα στο λυόμενο τελικά υπήρχαν κάποιοι που παρακολουθούσαν τις συνομιλίες τους. Κάθονταν και τους άκουγαν όπως στις ταινίες.
Δ2: Εγώ μία φορά, δεν πάει πολύς καιρός νομίζω το 2003, τότε δεν υπήρχε ακόμα η υποχρέωση να δείξεις την ταυτότητά σου όταν αναχωρούσες από το αεροδρόμιο, είχα έναν πελάτη…
Δ1: Όντως ήταν έτσι
Δ2: Άφησαν τον πελάτη μου ο οποίος καταζητείτο από την Εισαγγελία σε όλη την Γερμανία να φύγει, χρησιμοποιώντας το δικό μου όνομα.
Δ1 Οπότε παρανόμησες εσύ (γέλια).
Δ2 Εγώ δεν… ήξερα τίποτα για το έγκλημα και στην επιστροφή από το αεροδρόμιο ήρθαν σε μένα οι αστυνομικοί να με ελέγξουν και με σταμάτησαν με το αυτοκίνητο λέγοντάς μου «τα στοιχεία σας». Τους απαντάω ότι είμαι δικηγόρος και μου απαντούν «πίσω σας είναι η πινακίδα που γράφει περιοχή αεροδρομίου» και με πήγαν σε ένα μπλε φορτηγάκι φολξβάγκεν για να γδυθώ ολόκληρος.(γέλια) Σκέφθηκα μέσα μου, ευχαριστώ κύριοι…
Δ1: Βγάζω τώρα αυτό (ακούγεται ο θόρυβος εγγράφων), μου φαίνεται ότι το είχε παραγγείλει ο δρ. Μπάουμαν.
Χ: Α, μάλιστα
Δ1 Αυτό δείχνει ότι ο δρ. Μπάουμαν ενδιαφέρεται πολύ για την ....
υπόθεση. Το διάβασα, στην ουσία δεν γράφει κάτι καινούργιο. Αυτά τα χρήματα μπορείτε να τα αποταμιεύσετε, δεν νομίζω ότι τον χρειαζόμαστε. Γράφει μόνον γενικότητες. Λέει κάποια πράγματα, κάτι συμπληρώνει κι επειδή στο τέλος πρέπει να τον πληρώσετε, λέω να το αφήσουμε.
Έχουμε εδώ την επεξεργασμένη μήνυση.
Χ: Σας έχει ένα Δέλτα για το προηγούμενο;
Δ1: Εννοείτε μία υποσημείωση;
Χ: Ναι μία μικρή περίληψη του πράγματος.
Δ2: Ήταν όλα περιλήψεις από τις οποίες δεν προκύπτουν ποινικές πράξεις για αδικήματα που εντοπίζονται στην Ελλάδα ή στην Γερμανία και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όλα τα διαδικαστικά μπορούν να γίνουν στην Γερμανία. Εάν προέκυπτε μία ερήμην καταδίκη στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να εκτελεστεί.
Εσείς φύγατε από την Ελλάδα λόγω της δίωξης για χρηματισμό. Στην ουσία αυτό που θα επιδιώξουμε είναι να καταφέρουμε να τα θέσουμε όλα κάτω από την ομπρέλα της γερμανικής Δικαιοσύνης.
Δ1 : Μπορούμε στην ουσία να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι εάν η εδώ Εισαγγελία ασχοληθεί με την υπόθεση και πει ότι ασκούμε μία ποινική δίωξη ή οτιδήποτε άλλο ή πει ότι έχει παραγραφεί, τότε οι Έλληνες δε θα μπορέσουν να ενεργήσουν. Με λίγα λόγια σας απλοποιώ την διαδικασία.
Χ: Το ζήτημα που ετέθη και στις δικές μας συζητήσεις είναι τα δέκα σημεία εκ των οποίων τα επτά έχουν παραγραφεί.
Χ: Το ζήτημα είναι μία ερώτηση που μου έθεσαν. Την έστειλα στην Αθήνα και περιμένω απάντηση τις επόμενες τρεις ή τέσσερις ημέρες. Έχουμε δέκα σημεία από τα οποία τα επτά έχουν παραγραφεί, λόγω πενταετίας.
Δ1: Ακριβώς.
Χ: Ακριβώς και έχουμε αυτό το σημείο για το οποίο θέλουν με παραδώσουν στις ελληνικές αρχές. Πρώτα απ’ όλα λοιπόν έχουμε το θέμα της έκδοσής μου. Τα υπόλοιπα τρία σημεία είναι ένα άλλο ζήτημα, ας αφήσουμε λοιπόν την έκδοση στην άκρη γιατί αυτό θα είναι το κυρίως θέμα μας αργότερα. Αυτά είναι τα επτά σημεία που έχουν χρονικά παραγραφεί. Εάν υποθέσουμε ότι όλα έχουν παραγραφεί και η Εισαγγελία εδώ το δεχθεί, δεν υπάρχει θέμα έκδοσής μου προς το παρόν. Αυτό μπορεί να υποχρεώσει τις ελληνικές αρχές να κλείσουν την έρευνα και να σταματήσουν τις διώξεις;
Δ1:Ναι.
Χ: Μπορεί ή πρέπει; Επειδή αυτό είναι ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα.
Δ1: Μπορούμε πολύ ξεκάθαρα να ξεχωρίσουμε την διαδικασία έκδοσης από το δικαίωμα των ελληνικών εισαγγελικών αρχών να ερευνούν εις βάρος σας.
Ας δούμε πρώτα την διαδικασία έκδοσης. Εάν υποθέσουμε ότι η γερμανική Εισαγγελία αποφασίσει ότι τα τρία σημεία δεν έχουν παραγραφεί κι εσείς υποθετικά εκδοθείτε, θα σας παραδίδανε μόνον εφόσον οι Ελληνες τους διαβεβαίωναν ότι δεν θα διωχθείτε για τα υπόλοιπα επτά παραγραμμένα αδικήματα, τα οποία αποτελούν και το μεγαλύτερο κομμάτι του κατηγορητηρίου. Αυτό σημαίνει ότι ο Ελληνες δεν θα μπορούσαν να σας διώξουν για τα ήδη παραγραμμένα αδικήματα.
Χ: Τι θα γίνει στην περίπτωση που δεχθούν ότι και τα δέκα αδικήματα έχουν παραγραφεί; Τι θα γίνει με την Ελλάδα;
Δ1: Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό. Οι Ελληνες δεν είναι υποχρεωμένοι να διαβεβαιώσουν για κάτι τους Γερμανούς. Δεν είναι όπως στην περίπτωση της έκδοσης που πρέπει να δεσμευθούν ότι δεν θα σας διώξουν για τα υπόλοιπα.
Εάν πουν ότι όλα έχουν παραγραφεί εδώ δεν τίθεται θέμα έκδοσής σας και οι Γερμανοί δεν μπορούν να πάρουν διαβεβαίωση ότι δεν θα διωχθείτε. Οπότε οι Ελληνες μπορούν να συνεχίσουν να σας διώκουν. Όμως εσείς θα έχετε όσο είσαστε στην Γερμανία προστασία…
Χ: Αυτό σημαίνει ότι βάσει του Ευρωπαϊκού Δικαίου δεν θα έληγε η υπόθεση.
Δ1: Όχι, δεν λήγει γιατί η υπάρχει το αυτόνομο Δίκαιο του κάθε κράτους.
Δ2: Για μένα τίθεται το ερώτημα σε σχέση με την πραγματογνωμοσύνη του κ. Κλεμ όταν εγώ λέω ότι εδώ στην Γερμανία έχουν παραγραφεί όλα, αυτό σημαίνει ότι εδώ στην Γερμανία δεν συμβαίνει τίποτα, μ’ αυτό όμως δεν υπάρχει διασφάλιση. Ναι μεν δεν προχωρούν στην έκδοση αλλά δεν σας διασφαλίζει ότι δεν θα συνεχίσουν οι ελληνικές δικαστικές αρχές, προκειμένου να σας καταδικάσουν κάποια στιγμή ερήμην, γιατί βάσει του Διεθνούς Δικαίου ο μηνυμένος έχει το δικαίωμα υπεράσπισης όταν παρουσιαστεί. Θα μπορούσαν οι Ελληνες να στείλουν ένταλμα εκτέλεσης της απόφασης.
Δ1: Όχι γιατί θα πουν οι Γερμανοί ότι εμείς το έχουμε ερευνήσει, έχουμε αποφασίσει ότι έχει παραγραφεί, δεν έγινε έκδοση, έχουμε πει ότι οι κατηγορίες είναι αβάσιμες, θεωρήσαμε αβάσιμη την έκδοση και ως εκ τούτου δεν θα προχωρήσουμε στην εκτέλεση κάποιας απόφασης.
Χ: Εγώ έφθασα σ’ αυτό το σημείο όχι γι’ αυτό, αλλά επειδή κάπου δώ γράφει και θέλω να το επισημάνω, είναι το σημείο που λέει ο Παντιώρας στον Ετενχόφερ (εισαγγελέα Μονάχου), σας διαβεβαιώνω στείλτε τον μας αυτόν, σας εγγυώμαι (σελ. 49) ότι ακόμα και η γερμανική Δικαιοσύνη να τον διώκει, θα έχετε το ελεύθερο από εμάς να μπορείτε να τον ανακρίνετε. Εμείς θέλουμε να τον εκδώσετε άμεσα επειδή έχουμε προτεραιότητα να τον δικάσουμε. Εδώ (δείχνει έγγραφα) δεν αναφέρεται καθόλου σε παραγραφή παρά μόνο σε μία παρένθεση…
Δ1: Αυτό πρέπει να το ξεχωρίσουμε. Όταν έχουμε αδικήματα σε Αθήνα και Μόναχο, τότε οι εισαγγελείς κοιτάζουν ποιος ξεκίνησε πρώτος την έρευνα και λένε ας προχωρήσουν αυτοί που ξεκίνησαν πρώτοι. Εφαρμόζεται πολλές φορές στην πράξη και μέσα στην Γερμανία, όταν έχουμε πολλά σημεία διάπραξης ενός εγκλήματος να το εκδικάζει αυτός που ξεκίνησε πρώτος. Αυτά όμως δεν έχουν σχέση με το δικό μας Δίκαιο. Όταν λέμε ότι έχουν παραγραφεί κάποιες πράξεις έχουν παραγραφεί για τον Γερμανό. Επειδή είσαστε Γερμανός. Εάν όμως ήσασταν Έλληνας, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Χ: Οπότε θα μπορούσε κανείς να προτάξει το επιχείρημα ότι η γερμανική Εισαγγελία ξεκίνησε πρώτη.
Δ1: Κι αυτό θα μπορούσε.
Χ: Ας επιστρέψουμε στην πρώτη περίπτωση που όλα έχουν παραγραφεί. Δε μπορεί να υποχρεώσει κανείς τους Έλληνες να σταματήσουν τη δίωξη.
Δ1: Τους Έλληνες έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να τους υποχρεώσει κανείς. Είναι ελεύθεροι και κανένας Γερμανός εισαγγελέας
δε μπορεί να τους πει να παύσουν τη δίωξη. Έχουν την ίδια αυτονομία με τους εδώ.
Χ: Εάν ένα κομμάτι δεν έχει παραγραφεί και οι Γερμανοί με καταδίκαζαν λίγο, πολύ ή καθόλου, τότε ο Ετενχόφερ θα μπορούσε να με εκδώσει;
Δ1: Εάν ένα κομμάτι δεν έχει παραγραφεί και αποφανθούν ότι οι πράξεις (έγιναν), επειδή είχατε λευκό ποινικό μητρώο έως τώρα, είναι αβάσιμο να εκδοθείτε και να κριθείτε προφυλακιστέος. Αυτά βέβαια είναι επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούσαμε σε περίπτωση που προχωρούσε η υπόθεση. Ας πούμε ότι το δικαστήριο λέει ότι αυτές οι τρεις περιπτώσεις δεν έχουν παραγραφεί, θα προχωρήσουμε στην έκδοση, αφού πάρουμε τις εγγυήσεις από τις ελληνικές αρχές ότι δεν θα διωχθείτε για τα άλλα. Είναι μία πιθανότητα.
Χ: Αυτό που ξέχασα να ρωτήσω την περασμένη Παρασκευή όταν ήρθε ο κ. Κουρσάβε (δικηγόρος) είναι τι είπε ο Ετενχόφερ από το τηλέφωνο. Ήτανε να μιλήσουν από το τηλέφωνο την περασμένη εβδομάδα.
Δ1: Ναι, μίλησα μαζί του.
Χ: Δεν σας είπε τίποτα;
Δ1: Μίλησα μαζί του και του είπα ότι κατά τη γνώμη μου είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για κλήση μάρτυρα και μου απαντάει ότι κι εγώ εάν ήμουν δικηγόρος του το ίδιο θα έλεγα (γέλια) και ότι δεν είναι εύκολα πράγματα, γιατί δεν ξέρει κανείς τι κάνανε όλοι αυτοί εκεί κάτω (Ελλάδα) και πως κι εκεί έχουν κληθεί μάρτυρες.
Χ: Στις 18 Μαΐου ήταν η ημερομηνία απολογίας, μετά κατατέθηκε στις 26/5 έγγραφη απολογία του κατηγορουμένου που πήρε αρκετή αναβολή και τώρα έχει ενδιαφέρον πως τα μαγειρέψανε έτσι πάλι, γιατί το πρακτικό αυτής της απολογίας φαίνεται ότι έχει μεταφραστεί λάθος. Εδώ υπάρχει κάτι που έχει ενδιαφέρον. Το πρακτικό του εισαγγελέα με τον δικηγόρο μου που του παρέδωσε την γραπτή απολογία με τρίτη υπογραφή εκείνη της γραμματέως ότι κατατέθηκε έγγραφη δεκασέλιδη απολογία του κατηγορουμένου παρουσία της γραμματέως διά του δικηγόρου του και τώρα βλέπουμε εδώ, δύο σελίδες παρακάτω, να γράφει στο πρακτικό η έγγραφη απολογία του μάρτυρα. Κάνανε τον μάρτυρα κατηγορούμενο.
Δ1: Ναι, αυτά είναι τα σημεία για τα οποία ο Ετενχόφερ λέει ότι ναι μεν είσαστε μάρτυρας, αλλά δεν είναι τόσο ξεκάθαρο. Χ: Πρώτα από όλα εδώ (δείχνει ένα έγγραφο) έχει σβηστεί ο αιτών. (Εδώ ρωτάει ο Γερμανός δικηγόρος τι σημαίνουν οι ελληνικές λέξεις μάρτυρας και κατηγορούμενος στα γερμανικά).
Δ1: Γι’ αυτό η αίτησή σας είναι ανυπόστατη. (Ψάχνουν στα δικόγραφα να βρουν τα λάθη της μετάφρασης από τα ελληνικά στα γερμανικά για τους όρους μάρτυρας και κατηγορούμενος). Σχολιάζει ο δικηγόρος ότι και στην Ρωσία είχε γίνει έτσι -αναφέρει μία περίπτωση που ο μάρτυρας έγινε κατηγορούμενος- και ο ενδιαφερόμενος αναγκάστηκε να την κοπανήσει…
Χ: Εν πάση περιπτώσει, είναι τα σημεία τα οποία έχω επισημάνει ότι αφορούν την υπόθεση της έκδοσης και με αυτά πιστεύω ότι μπορούμε να πείσουμε τους Γερμανούς. (Διαβάζουν πάλι κομμάτι της δικογραφίας που αναφέρεται στο θέμα της παραγραφής ή μη των αδικημάτων φθάνοντας στην υποσημείωση 2). Η κλήση της 28ης Απριλίου -έχω σημειώσει εδώ 18/4 ήτανε η πρώτη μου παρουσία- ήταν η ημέρα που πήρα ολόκληρο πακέτο με έγγραφα και μας ζητήθηκε να πάρουμε θέση γι’ όλα αυτά. Στο πακέτο υπήρχαν αποκόμματα από εφημερίδες και γερμανικά έγγραφα με ημερομηνία απολογίας 26/5.
Δ2: Ήταν η αρχή των καταθέσεων των μαρτύρων. Πόσοι μάρτυρες κληθήκανε συνολικά;
Χ: Μέσα σε πέντε, έξι, επτά εβδομάδες, ήτανε περίπου τριάντα. (Ο δικηγόρος υπαγορεύει λεπτομέρειες από τα λεγόμενα του Χριστοφοράκου σχετικά με τις απολογίες).
Δ1: Οι υπόλοιποι τριάντα που κλήθηκαν, κλήθηκαν ως μάρτυρες ή ως κατηγορούμενοι για να μην μπορέσει να πει η ελληνική Εισαγγελία ότι η περιγραφή δεν ήταν σωστή. Κοιτάξτε αυτοί οι δέκα ήταν κατηγορούμενοι κ.τ.λ.
Χ: Γι’ αυτό είπα ότι οι τριάντα δεν ήταν ίδιας βαρύτητας. Μέσα σ’ αυτούς ήταν και ο Μαυρίδης, ο Γεωργίου κ.τ.λ. Ο Μαυρίδης βέβαια παρέδωσε απολογία γύρω στις 130 (δεν είναι σαφής ο αριθμός) σελίδες απολογίας και όχι δέκα σαν κι εμένα, που λέω ότι δεν έχω εμπλοκή με την υπόθεση. Αυτός στο τέλος παραδέχτηκε την ενοχή του ως υπεύθυνος. Ίσως δεν πρέπει να αναφερθούμε σε αυτούς τους τριάντα γιατί μπορεί να μας κάνει περισσότερο κακό. Γιατί εμείς θέλουμε να σταθούμε στο μάρτυρες, μάρτυρες, μάρτυρες (όχι κατηγορούμενοι).
Δ2: Κι εγώ έχω την αίσθηση ότι πρέπει να το αφήσουμε απ’ έξω αυτό γιατί μετά μπορούν να πουν, κοιτάξτε πώς το κάναμε στις άλλες περιπτώσεις.
Χ: Είναι φανερό ότι η αιτία της παραπομπής ήταν το πλύσιμο χρήματος και ο χρηματισμός και μετά έστειλε όλα τα έγγραφα.
Δ1: Τώρα αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι εάν υπήρξαν και ανακρίσεις κατηγορουμένων.
Χ: Όχι
Δ1: Αυτό είναι προβληματικό για εμάς γιατί σημαίνει ότι το ελληνικό σύστημα είναι διαφορετικό (εννοεί ότι καλούνται πρώτα όλοι ως μάρτυρες και μετά αποδίδονται κατηγορίες). Στο επόμενο διάστημα συνεννοούνται για τυπικές λεπτομέρειες σε σχέση με την ένσταση που θα παραδώσουν στον εισαγγελέα του Μονάχου. Κάποια στιγμή ο Χριστοφοράκος δείχνει ένα έγγραφο και λέει:
Χ: Αυτή είναι η έκθεση που στέλνει ο σημερινός ανακριτής Ζαγοριανός στον Ελληνα εισαγγελέα για να την προωθήσει στον Ετενχόφερ. Την στέλνει ο Ζαγοριανός στον Παντιώρα. (Συνεχίζουν τις επεξηγήσεις γύρω από τη δικογραφία και ο Χριστοφοράκος τους επισημαίνει το λάθος στη δικογραφία σελ. 52 στα ελληνικά και 58 στη γερμανική μετάφραση όπου ο μάρτυρας γίνεται κατηγορούμενος).
3.55.
Χ: Η κλήση του μάρτυρα από τις 18/4 η οποία δεν πραγματοποιήθηκε, πήγαμε εγώ και οι δύο συνήγοροί μου και μου λέει (ο ανακριτής),εδώ Siemens γίνονται πολλά, πάρτε θέση. Για ποια από όλα, ρωτάμε εμείς και μας απαντάει, για όλα αυτά που σας δίνω, και μας έδωσε χιλιάδες σελίδες για να ακολουθήσουν μία, δύο, τρεις, τέσσερις αναβολές, επειδή μεσολάβησε το Πάσχα και άλλα. Στις 26 την παραδίδουμε. Τον Μάιο ξεκινάνε οι εφημερίδες να γράφουν, μικρά δώρα σε πολιτικούς ψυγεία, φρυγανιέρες και σε άλλους, για ελάτε εδώ. Σ’ αυτό το ραντεβού ήθελε να προστατέψει τους πολιτικούς, γιατί ήτανε πολύ γλυκός και με ρωτάει, τι ήτανε αυτά τα έγγραφα που είχε η γραμματέας σας σε σχέση με τα δώρα για πολιτικούς. Τίποτα, του απαντάω, τα γράφουν οι εφημερίδες, γιατί και πριν από εμένα ήτανε η πρακτική της εταιρείας να παίρνει πολύς κόσμος έκπτωση και πολιτικοί κι όταν κάποιος παράγγελνε μεγάλη ποσότητα κάναμε έκπτωση ή στις πέντε συσκευές τη μία δώρο και μετά μικρότερα δωράκια για Χριστούγεννα και Πάσχα. Αυτή η συνάντηση ήτανε ένα μικρό μπλα-μπλα. Αυτή η συνάντηση καταγράφηκε, την υπέγραψα κι έτσι ήρθε η υπόθεση στην επιφάνεια.
Δ1: Συμβαίνει στην Ελλάδα να δίδεται σε μάρτυρα πακέτο εγγράφων για απολογία ή γίνεται μόνον στην περίπτωση κατηγορουμένου;
Χ: Ε, (σκέπτεται), όχι και με μάρτυρες συμβαίνει αυτό.
Δ1: Ε, τότε εντάξει.
Δ2: Σίγουρα γιατί πώς θα θυμότανε κανείς ημερομηνίες σε σχέση με τα γεγονότα, άτομα, μεγέθη κ.τ.λ.(συνεχίζουν να συζητούν για λεπτομέρειες της δικογραφίας, με σκοπό να εμφανίσουν τον Χριστοφοράκο ότι παρουσιάστηκε ως μάρτυρας που του ζητήθηκε να σχολιάσει και όχι να απολογηθεί).
4.15
(Συζητούν εάν πρέπει να συμπληρώσουν κάτι στην αίτησή τους και να ζητήσουν όλο το προανακριτικό υλικό από την Ελλάδα προκειμένου να μην πειραχτεί…)
Δ1: Απόδειξη των φόβων μας είναι η ήδη λάθος μετάφραση (από μάρτυρας κατηγορούμενος), καλύτερα δε γίνεται να αποδείξουμε ότι αυτοί (οι Ελληνες) τα πειράζουν.
Δ2: Έτσι θα το κάνουμε, χέσ’ τους τους Ελληνες.(γέλια)
Χ: Αυτοί μπορεί να με κρεμάσουν μετά (χειρονομεί) έτσι…
Δ2: Τώρα αγαπημένε μου( προς Χριστοφοράκο) πρέπει να μας τα πείτε όλα γιατί η κ. 4.05.30 θα βοηθήσει εσάς κι εμάς εάν εμείς επιτέλους σταματήσουμε –γι’ αυτό ήρθαμε εμείς σήμερα να σας μιλήσουμε-να κάνουμε την πάπια και να λέμε ότι με λένε Πουλόπουλο, εγώ δεν ξέρω τίποτα, εγώ δεν έχω κάνει τίποτα και με πέντε φρυγανιέρες τελειώσαμε.
Χ: Γελάει
Δ2: Πρέπει να πάμε στην εταιρεία fairways, μπορεί να βοηθήσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρέπει να κατονομάσουμε τον Κούτσενρόιτερ και να πούμε ότι όλα αυτά τα βρομοαρχίδια της διοίκησης γνωρίζανε και τώρα λέω το εξής, αγαπημένε μου κ. Χριστοφοράκο, εσείς μπορεί να πληρώσετε γι’ αυτήν την υπόθεση, μπορεί να μπείτε μόνος σας στη φυλακή, γιατί από τους πολιτικούς σας φίλους δεν βοήθησε κανένας και όλοι απλά λένε λόγια κι αυτός ο δρ. Μπάουμαν έρχεται στο δικηγορικό μας γραφείο μόνον για να μάθει τι γίνεται και ρωτάει πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος γι’ αυτόν και τα λεφτά του… γιατί τότε θα γίνει κραχ εάν μαθευτεί ότι τα λεφτά τα οποία πήραν ο Κούτσενρόιτερ και ο Σίκατσεκ δεν τα επιστρέψανε στη διοίκηση και ότι θέλανε να τα απελευθερώσουν με ένα... τριάντα εκατομμύρια για εξόφληση. Έχουμε εδώ τις καταθέσεις τους, δεν είχανε κανέναν λόγο να πούνε ψέματα.
Χ:Είχαν θα σας το πω μετά.
Δ2: Σας πιστεύω αλλά τότε πρέπει να το πείτε, γιατί εμείς δε μπορούμε να τα θυμόμαστε, ούτε να πούμε τίποτα. Αυτοί πιστεύουνε τον Σίκατσεκ, τον Κούτσενρόιτερ. Πιστεύουν αυτούς οι οποίοι έκατσαν φυλακή, αυτοί λοιπόν καταθέσανε πειστικά και η Εισαγγελία θέλει να τους πιστέψει. Εμείς μπορούμε να κουμπώσουμε εκεί και να πούμε ότι ο Χριστοφοράκος κυκλοφορούσε στο Μόναχο και ζητούσε χρήματα. (Εδώ ο Δ2 διαβάζει ένα έγγραφο από μία συνέλευση εργαζομένων της Siemens με 600 εργαζόμενους, παρουσία των οποίων έγινε η παρουσίαση του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων).
Δ2: Εσείς καθόσασταν μεταξύ του Κλάινφελτ και του Σκανφ και λέει ο Κλάινφελτ, κ. Χριστοφοράκε οι ενστάσεις μου για τις ειδικές πληρωμές.
Χ: Όχι ο Κλάινφελτ.
Δ1: Ο Κούτσενρόιτερ προσπάθησε να το δυσφημήσει και έκανε παράπονα στον Κλάινφελτ γιατί υπήρχε το έλλειμμα των 30 εκατομμυρίων.
Δ2: Σας παραθέτω τώρα τι έχει γραφεί. Σας είπανε ότι δεν έχει άλλα, κύριε Χριστοφοράκο και συνεχίζωότι απαιτείται ο ισολογισμός και ότι δεν θα σας δοθεί τίποτα και ότι ο Χριστοφοράκος αποφάσισε να δίνει μόνος του το 5%. Οι φωτοτυπίες δόθηκαν στον κ. Ζαϊλεν ο οποίος έπρεπε μόνος του να ασχοληθεί με την κ. Μάιερ. Ο Ζαϊλεν ήταν ο αντικαταστάτης του Κούτσενρόιτερ. Ο Χριστοφοράκος δεν κάλεσε για διαμονή στο πεντάστερο ξενοδοχείο… εγώ σας λέω ότι (οι εισαγγελείς) τα πιστεύουν όλα αυτά.
Χ: Δεν φταίω όμως εγώ που δεν ανακρίνανε ποτέ Ελληνα.
Δ2: Εσείς ετησίως παίρνατε μεταξύ ενός και τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ και αυτό τουλάχιστον τέσσερις φορές για τα κόμματα. Για το πρότζεκτ C4I δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Χριστοφοράκος έβαλε τα λεφτά στη δική του την τσέπη, λέει αυτή.
Χ: Αυτό το είπανε και οι… Σίκατσεκς.
Δ2: Ο Χριστοφοράκος ήταν τόσο προβληματισμένος που αποφάσιζε μόνος του γιατί ο Σίκατσεκ είχε φύγει από το 2004 που δώσατε μίζα 10 εκατομμυρίων ευρώ στο υπουργείο.
Χ: (γελάει) Όχι…
Δ2: Με λίγα λόγια, το 2%... Ελληνική εταιρεία μεγαλύτερη της Siemens έδωσε μίζες σε υπαλλήλους του ΟΤΕ με πληρωμές από τον Χαρτς, τον προηγούμενο του δρ. Κοχ και του Μπέρντζαου.
(αλλάζει σελίδα) Τώρα οι συμφωνίες με τον κ. Μαυρίδη.
Χ: Αυτά που διαβάζετε εκεί είναι όλα για την υπόθεση του ΟΤΕ.
Δ2: Ο δρόμος τώρα μέσω Αυστρίας για τον λογαριασμό του Μαυρίδη. Το καλό σε αυτή την υπόθεση για τη Siemens είναι ότι ο ΟΤΕ δεν ζήτησε περαιτέρω έρευνα. Σε μία κατάθεση λέει ο… ότι ο Χριστοφοράκος δεν ζήτησε ποτέ λεφτά από μένα γιατί αυτά που χρειαζόταν τα έπαιρνε από αλλού. Τα χρειαζόταν για τα ελληνικά κόμματα (και γυρίζει σελίδα συνεχίζοντας να διαβάζει για τον Μαυρίδη και κατόρθωνε να κλείνει δουλειές με καλούς όρους για τη Siemens). Πάμε τώρα στην κατάθεση Σίκατσεκ για πληρωμές με UPS μέσω Βασιλείας με προορισμό το Μονακό.
Δουλειά 8% από τον τζίρο του ΟΤΕ, απαιτήθηκε 2% από τον Χριστοφοράκο με χαρτί και υπολογισμό ICM Μονάχου, τέσσερις φορές επαναλήφτηκε η διαδικασία. Δηλαδή τέσσερις φορές πήγατε και πήρατε το 2% του συνολικού τζίρου του ΟΤΕ.
Χ: Όχι του συνολικού τζίρου, θα σας πω μετά. Πληρωμές του 2004 μέσω λογαριασμών του κ. Φλοριάν 1.3 εκατομμύρια ευρώ και 1.5 στην εταιρεία Fairways.
Δ2: … ο Χριστοφοράκος στη σχέση του με τον Μαυρίδη είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, ο Νάιντελ και οι άλλοι έλεγαν πολλές φορές στο Χριστοφοράκο να καλεί τους συναδέλφους του του Μονάχου σε εκδηλώσεις. Το C4I ήταν πιλοτικό (ντάμινγκ) για το οποίο είχαν χρεώσει με 150 εκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα αλλά ανήκε στη σφαίρα της φαντασίας. Το λάδωμα γινόταν μέσω της εταιρείας Fairways και επειδή προκύπτουν παράνομες πράξεις μπορεί εκείνη (εισαγγελέας) να βοηθήσει εάν και εφόσον επεξεργαστεί το θέμα γιατί οι ελληνικές αρχές δεν θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν οτιδήποτε άλλο. Εάν το θέμα τελειώσει για τη Γερμανία θα έχει τελειώσει και για την Ελλάδα.
Δ1:... εσείς θα κάνετε μία έγγραφη ομολογία στην οποία θα λέτε ότι εγώ έκανα εκεί, τότε, αυτό αφού τα είπα στη διοίκηση, τα είπα στον Μπάουμαν, να χρησιμοποιήσετε και αυτούς που ήδη έχουν πρόβλημακι έχω αυτόν, αυτόν και αυτόν τον πολιτικό και όταν φτάσει η στιγμή να βγουν όλοι οι Ελληνες πολιτικοί στη φόρα, να τους πείτε τι άλλο θέλετε να γίνει.
Χ: Αυτοί θα με καταστρέψουν, ελέγχουν την Δικαιοσύνη, ελέγχουν και το realestate στην Ελλάδα, είναι ικανοί για όλα. Οπότε αυτή (εισαγγελέας) μπορεί να βοηθήσει;
Δ2: Δεν λέω τώρα πόσο θα βοηθήσει και πόσο μακριά μπορεί να το πάει, αυτό πρέπει να το αποφασίσει εκείνη, θέλει μία έγγραφη ομολογία που να λέει εγώ ο Χριστοφοράκος ομολογώ τα ακόλουθα και καταθέτω τα εξής στην Εισαγγελία. Έδωσα την 1η Μαΐου του 2003 αυτά και αυτά σ’ αυτόν κι αυτόν και μετά ήρθα στο Μόναχο και πήρα αυτά κι αυτά για να ταιριάζει και με όσα είπε ο Σίκατσεκ. Όχι ότι πρέπει να είναι 100% το ίδιο αφού θα πρόκειται για τη δική σας προσωπική ομολογία. Εσείς θα πείτε μόνον τι κάνατε, με ποιον μιλήσατε, ποίου τις εντολές εκτελούσατε και ποια διοίκηση ενημερώνατε. Σας λέω ότι είναι άτομα τα οποία έχουν βγάλει τον κώλο τους απ’ έξω, τα οποία δεν υπάρχουν και δεν ξέρω γιατί πρέπει να τα προστατέψουμε. Γιατί εμάς μας νοιάζει μόνον το δικό σας το πρόβλημα και ας αφήσετε και τον αγαπημένο σας πολιτικό απ’ έξω, γιατί αυτή πρέπει να είναι μία μικρή ομολογία ζωής.
Δ1: Κύριε Χριστοφοράκο, εάν μπορώ να συμπληρώσω μερικά πράγματα για την αστική πλευρά της υπόθεσης. Πρέπει να βρούμε κάτι, διότι τα ελέγξαμε και από την πλευρά των αστικών ευθυνών. Τι βρίσκεται από πίσω, όχι την αγωγή που έχουμε στο τραπέζι, αλλά όλα τα άλλα που θεωρητικά μπορούν να εμφανιστούν. Δηλαδή την χρήση των χρημάτων για την οποία κατηγορείστε. Εάν κάνουμε τώρα μία ομολογία, όπως λέει ο κ. Κουρσάβε, όπου θα λέμε ότι εδώ χρησιμοποιήθηκαν κάποια ποσά για τα κόμματα, τέτοιο σύστημα λαδώματος είναι και στη Γερμανία ποινικά κολάσιμο. Αυτό σημαίνει ότι όλα όσα έγιναν στην Ελλάδα, μπορούν να λήξουν στη Γερμανία είτε μέσω παραγραφής, είτε με κάποιον άλλο τρόπο.Εάν όμως βγει και μία ιστορία με πραγματικές μίζες και την ίδια στιγμή συμπέσει μία πληρωμή, με μία ανάθεση, τότε σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο 138 η σύμβαση θεωρείται άκυρη. Εάν η σύμβαση λοιπόν είναι άκυρη, μπορεί π.χ. ο ΟΤΕ ή οποιοσδήποτε άλλος να έρθει και να πει, αγαπητή Siemens δώσε μου τα 150 εκατομμύρια που πληρώσαμε πίσω, απλά το λέω θεωρητικά και να σας πει η Siemens, πληρώστε μου εσείς την αξία της εγκατάστασης του έργου. Τότε υπάρχει κίνδυνος να γυρίσουν και να πουν, εσείς γνωρίζατε για τον υπάλληλό σας, για τον οποίο ήσασταν ενήμεροι όπως γνωρίζατε ότι δεν ήσασταν υποχρεωμένοι να κάνετε την εγκατάσταση, επειδή εξαγοράσατε την σύμβαση που είναι άκυρη. Γι’ αυτό εγώ Siemens, θα πει ο ΟΤΕ, θα πάρω όλα τα λεφτά ενώ εσύ από μένα τίποτα. Αυτό σημαίνει ότι ο ΟΤΕ και η SIEMENS μπορεί να επιστρέψουν σ’ εσάς σαν μπούμεραγκ και να σας πουν, κ. Χριστοφοράκο πληρώστε μας τώρα 150 εκατομμύρια ευρώ. Για όλα αυτά ο χρόνος της παραγραφής ξεκινάει από την ημέρα κατά την οποία πάει ο ΟΤΕ στη Siemens και λέει, τώρα τα ξέρουμε όλα, παρακαλώ ακυρώστε την σύμβαση και προχωρήσει σε μήνυση κατά της Siemens. Η μόνη μας ευκαιρία να αποτρέψουμε αστικά αυτό το μπούμεραγκ είναι να πούμε, όπα αυτοί στην κεντρική διοίκηση τα ήξεραν όλα και συμφωνούσαν. Πήγα σ’ αυτούς κάποτε για τα 30 εκατομμύρια τα οποία δεν ξαναπήρα, σ’ αυτόν και σ’ εκείνον, αγαπητέ κύριε εσύ κι εσύ με ονόματα, υπάρχει αυτό και αυτό το συμβόλαιο, σε παρακαλώ δώσε μου τα αλλιώς δεν γίνεται τίποτα. Μόνον με τέτοιον τρόπο μπορούμε να το αποφύγουμε όλο αυτό. Για την υπερασπιστική μας γραμμή είναι απαραίτητη προϋπόθεση να ξέρουμε μία τουλάχιστον φορά, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ποιοι ήταν οι εργοδότες. Ήταν η SiemensHellas ΑΕ ή ήταν η Siemens Γερμανίας AG; Για να μπορέσουμε να χτίσουμε πάνω και να καταθέσουμε την ένστασή μας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το φόβο που έχετε για το τι θα μπορούσε να σας συμβεί στην Ελλάδα. Εάν αναφέρουμε κάπου πολιτικούς και επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο κ. Μπάουμαν έρχεται συνεχώς, είναι καλός τύπος και ρωτάει τι κάνετε και πώς έχουν τα πράγματα, αλλά θέλει ταυτόχρονα να ξέρει τι κίνδυνο διατρέχει η προηγούμενη κεντρική διοίκηση. Αυτόν το φόβο κρύβουν οι επισκέψεις του. Οι πολιτικοί σας φίλοι στην Ελλάδα πάντα σας έλεγαν ότι θα βοηθήσουν και σίγουρα σας βοήθησαν λίγο, αλλά πριν από μερικές εβδομάδες, όταν κληθήκατε, δεν σας βοήθησε κανείς και παραλίγο να σας συλλάβουν. Οπότε αυτό που πρέπει να συμβεί τώρα, για μία τουλάχιστον φορά είναι ότι πρέπει να τα μάθουμε όλα και βάσει των στοιχείων, να σκεφτούμε τον τρόπο που θα σας βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό που θα πρέπει να συζητήσουμε είναι κατά πόσο μπορούμε, την έγγραφη ομολογία ζωής που λέγαμε, σε σχέση με τους πολιτικούς να τη διαμορφώσουμε έτσι, λέγοντας τόσα πολλά ώστε η κυρία δρ. Έζε να είναι ικανοποιημένη και τόσα λίγα που να κινδυνεύετε όσο το δυνατόν λιγότερο στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, στο περίπου να πει κανείς, εμείς δίναμε στα πολιτικά κόμματα στο τετράμηνο ή το χρόνο έτσι κι αλλιώς τόσα σ’ αυτούς, τόσα σ’ αυτούς και τόσα σ’ εκείνους και να μη λέμε δώσαμε σ’ αυτόν τον ταμία ή χρηματοδοτήσαμε αυτού του πολιτικού τον προεκλογικό αγώνα, απλά "ξεδιψάσαμε" αυτούς κι εκείνους. Έτσι δεν μπορεί να σας ζητήσει τα ρέστα ο πολιτικός του οποίου χρηματοδοτήθηκε ο πολιτικός αγώνας, επειδή τον κατονομάσατε κι επειδή θα αναφερθείτε ενδεχομένως μόνον στα κόμματα.
Δ2: Να τελειώσω κάτι που άφησα πριν στη μέση, μου ζήτησε (η εισαγγελέας) την πολιτική αγωγή την οποία της την έδωσα και ο κ. Κούτσενρόιτερ κατέθεσε στις 7 Δεκεμβρίου 2008 και λέει ότι το 2001 και το 2002 τράβηξε ο Χριστοφοράκος έναν φάκελο από την τσέπη του…
Χ: Όχι δεν ήταν το 2006.
Δ2: Το 2001, 2002 είπα εγώ. Αυτήν την ημερομηνία θυμάται ο Κούτσενρόιτερ που λέει ότι ο Χριστοφοράκος τράβηξε έναν φάκελο από την τσέπη και μου τον έδωσε που εκείνος με την σειρά του τον έδωσε στον Σίκατσεκ.
Χ: Εγώ τον φάκελο τον έδωσα στον Κούτσενρόιτερ, αλλά φαίνεται ότι αυτός τον έδωσε μετά στον Σίκατσεκ. Αυτή ήταν άλλη συμφωνία από την βασική του 2%. Συνέβη το ’98 και μου είπανε, εσείς θα κοιτάτε μόνον μία φορά τον χρόνο και θα τους ρωτάτε εάν το προχωράνε.
Δ2: (διαβάζει την κατάθεση του Κούτσενρόιτερ) Ο Χριστοφοράκος μου είπε ότι είναι παλιά θέματα. Έχει να κάνει με συμβόλαια διαφήμισης και δεν μπορεί να τα σταματήσει. Κόκ-κα- λης (συλλαβίζει το όνομα Κόκκαλης επανειλημμένα)
Δ1: Αυτό είναι το όνομα, το οποίο σχεδόν δεν επιτρεπόταν να το προφέρει κανείς.
Χ: Αυτές είναι ηλίθιες ιστορίες του Κούτσενρόιτερ. Ο ίδιος είχε πει ότι Κόκκαλης και ο Γιουνκ είχαν πάρει το μισό νησί της Πάρου.
Δ2: Εσείς ρωτήσατε εάν τα έξοδα για τις πτήσεις του ελικοπτέρου του Γιουνκ τα πλήρωνε η εταιρεία. Ο Χριστοφοράκος έβλεπε την ανάγκη της οικονομικής ενίσχυσης στην Ελλάδα ενώ ο Κουτσενρόιτερ ήταν άλλης άποψης λόγω
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Σίκατσεκ είπε στον Κούτσενρόιτερ, κράτησε τους φακέλους.
Χ: Αυτά τα ξέρουν και οι Ελληνες γράφτηκαν στις ελληνικές εφημερίδες. Όλα όσα είπατε.
Δ2: Αυτό πρέπει να το τελειώσουμε (διαβάζει το έγγραφο) Συνέντευξη Τύπου στο Φράιμπουργκ το 2004.
Χ: Στη «Μεγάλη Βρετανία» στην Αθήνα πριν τις εκλογές του 2004.
Δ2: Ο Χριστοφοράκος ήθελε να δίνει χρήματα για προεκλογικούς αγώνες στα κόμματα.
Χ: Ναι…
Δ2: Ήταν το σύνηθες στην Ελλάδα και ήθελε να ενισχύσει οικονομικά και τα δύο κόμματα για να υπάρχει ισορροπία.
Χ: Ναι…
Δ2: και μετά σας παρέπεμψε ο Κούτσενρόιτερ στον Σίκατσεκ. Αυτή ήταν η τελευταία αίτηση του Χριστοφοράκου για χρηματοδότηση που ενέκρινα. Από το πρότζεκτ Ολυμπιακοί Αγώνες εγώ δεν ήξερα τίποτα, καταλήγει ο Κούτσενρόιτερ.
Χ: Α, καλά λέει ψέματα. Θέλω να συμπληρώσω κάποια πράγματα γι’ αυτά τα σημεία. Μόνο για να δείτε ότι ταιριάζει με όσα σας έχω πει εγώ. Το ένα θέμα είναι ότι ο Κούτσενρόιτερ προσπαθεί τώρα να κάνει ένα τρίο με τη Siemens και την Εισαγγελία για να διευκολυνθεί επειδή είναι ο προϊστάμενος του Σίκατσεκ, ο οποίος συνυπέγραψε και του έδωσε και εξουσιοδότηση.
Δ1 : Πώς λέγανε τον προηγούμενο του Κούτσενρόιτερ, τον έλεγαν Βέχτερ; Δηλαδή ο Φέρντιναντ Βέχτερ δεν εμφανίζεται πουθενά ως προϊστάμενος του Σίκατσεκ;
Χ: Ο Κουτσενρόιτερ έχει τον Μπόιμλερ και είναι και ο Μίλερ μαζί με τη Siemens ως τρίο. Είναι ένας κίνδυνος για εμάς και πρέπει να προσέξουμε τι θα ομολογήσουμε. Θα έπρεπε να περιμένουμε τη δίκη του Κουτσενρόιτερ που θα γίνει τέλη Ιουνίου αρχές Ιουλίου, επειδή εκεί θα οριστικοποιηθούν κάποια πράγματα, γιατί θα πάρει το κατηγορητήριό του και μετά θα βγει η απόφαση και δεν θα τον προστατέψει πολύ τον Σίκατσεκ. Γι’ αυτό θα έπρεπε να επιμένουμε.
Δ2:Δεν νομίζω να τελειώσει τόσο σύντομα.
Χ: Κοίταξε ο Μίλερ πριν από δύο ή τρεις μήνες ή πότε τον είδαμε για πρώτη φορά.
Δ2: Πριν τρεις μήνες.
Χ: Ναι πριν τρεις και τρέχουν να την ολοκληρώσουν αυτήν την ιστορία. Γιατί θέλουν να τα κάνουν όλα μαζί συγχρόνως. Εάν ένας ομολογήσει στην Εισαγγελία ότι έχω κάνει το και το και το κλείσουνε με αναστολή και 200 χιλιάδες ευρώ, τότε θα ’ρθει η Siemens και θα του πει, την έχεις άσχημα. Πρώτον -η πολιτική αγωγή- ισχύει, για παράδειγμα απιστία για μας και τον Σίκατσεκ και δεύτερον μετά θα καταφθάσουν οι απαιτήσεις για αποζημιώσεις από την Ελλάδα. Τρίτο, το χειρότερο, θα έρθουν πρώτοι και καλύτεροι οι Αμερικανοί ανταγωνιστές, για να πουν ότι εμείς χάσαμε το μεγάλο συμβόλαιο με τον ΟΤΕ, η ΑΛΚΑΤΕΛ και η ATNT και θα ζητήσουν αποζημιώσεις. Με δεδομένο ότι θα υπάρχει ομολογία για λάδωμα, ο αμερικανικός νόμος για foreigncorruptpractices, όταν είσαι εταιρεία και η κεντρική διοίκηση είναι το όργανο, μπορεί να ζητηθεί αποζημίωση με μαζικές μηνύσεις και αγωγές… Αν παραδεχτεί κανείς ότι έχει λαδώσει, τότε οι απαιτήσεις μπορούν να φθάσουν μέχρι τα φυσικά πρόσωπα.
Δ1: Το να ζητηθούν τέτοιες απαιτήσεις από φυσικά πρόσωπα, οι πιθανότητες είναι μηδενικές. Στην ουσία θα προσπαθήσουν να πάρουν κάτι από τη Siemens
X: Μην ξεχνάτε όμως ότι Αμερικανοί μέσα από τη Siemens επισπεύσανε την πολιτική αγωγή εναντίον μου και θέλουν να με εμπλέξουν με τον Μαυρίδη, αν και προκύπτει από τα έγγραφα ξεκάθαρα ότι ο ένας δεν έχει να κάνει με τον άλλον, γιατί αυτός αποχαιρέτησε κάποια στιγμή την Ελλάδα και έπαιζε με τους Σίκατσεκ και Κούτσενρόιτερ. Δεύτερον είναι ο τρόπος με τον οποίο ο καινούργιος δικηγόρος της Siemens ΗΕLLAS ξόδευε πολύ περισσότερα χρήματα σε δημοσιογράφους, για να εμφανίζεται το δικό μου όνομα πιο πολύ στις εφημερίδες, σε σχέση με τους πραγματικούς ενόχους της ιστορίας όπως οι Γεωργίου, Καραβέλας και Μαυρίδης. Όπου υπάρχουν λογαριασμοί με μεγάλα ποσά. Σ’ εμένα δεν υπάρχει ούτε ένας λογαριασμός. Αυτό σημαίνει μόνον ότι εγώ τα έπαιρνα μέσω τρίτης οδού για τα κόμματα.
Δ2: Γιατί σας εξέθεσαν περισσότερο στις εφημερίδες; Πο;y ήταν οι πολιτικοί φίλοι σας;
Δ1: Δεν υπάρχουν φίλοι και στη Γερμανία έτσι είναι.
Χ: Δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι παραιτήθηκα.(Συζητάνε αυτό που είχε πει ο Γιουνκ ότι ο Χριστοφοράκος ήταν από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους στην Ελλάδα)
Χ: Ισχυρός ναι, πλούσιος όχι. Την περιουσία μου μπορείτε να τη βρείτε. Ξέρω και τους σημερινούς πολιτικούς. Μερικοί προσπάθησαν να βοηθήσουν, άλλοι προσπάθησαν λιγότερο από ό,τι θα έπρεπε, αλλά εναντίον αυτής της βοήθειας δούλεψε πολύ η Siemens. Γιατί ο Σόλτσεν ήταν πολύ θυμωμένος μαζί μου, επειδή εξ’αιτίας μου στράφηκε και εναντίον του η πολιτική αγωγή για εκβιασμό, όταν προσπάθησα να καλύψω την κεντρική διοίκηση στην Ελλάδα. Τώρα κι αυτό προστίθεται. Εάν ομολογήσω κάτι εναντίον της γενικής γραμμής της Siemens, κινδυνεύω να χάσω την σύνταξή μου και μετά έρχεται η Αμερική, οπότε χάνω και την πολιτική αγωγή, επομένως η απόλυση θα είναι σίγουρη, με αποτέλεσμα να φορτωθώ και τον εξ Αμερικής κίνδυνο. Θα πρέπει να ξεπληρώσω 850 χιλ. ευρώ το δάνειο του σπιτιού μου άμεσα. Όλα αυτά είναι τα μειονεκτήματα εάν ομολογήσω κάποια πράγματα κι αυτό που μου είπε ο Έλληνας εισαγγελέας, πριν φύγω για την Γερμανία, είναι ότι ήλπιζε, ήταν στην ουσία η αλήθεια, ότι θα πρέπει να απολογηθούμε στο τέλος στην Ελλάδα για παράνομη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων, λόγω του ανεπίτρεπτου μεγέθους των ποσών.
Δ1: Να πάρω μία στιγμή θέση για τα ρίσκα. Εάν οπουδήποτε αλλού βγει κάτι το οποίο δεν έχουμε ομολογήσει και χρεωθείτε κάτι, μπορεί να είναι ασήκωτο λόγω των τεράστιων οικονομικών μεγεθών της υπόθεσης και αυτό το ένα θα είναι αρκετό για να σας πάρουν οικονομικά το κεφάλι. Εάν όμως στο υπόμνημα που ετοιμάζουμε, γράψουμε ότι κάτι υπήρχε για το οποίο γνώστες ήταν οι Σίκατσεκ, Μαυρίδης, Γιάγκελμαν –τα λέω έτσι αυθαίρετα γιατί δεν γνωρίζω, απλά χάριν παραδείγματος- και η κεντρική διοίκηση το ενέκρινε, τα πράγματα θα είναι πιο σίγουρα. Τότε θα υπήρχαν δύο πιθανότητες λόγω της έγκρισης της κεντρικής διοίκησης και δεν θα έρχονταν σ’ εσάς με απαιτήσεις από την Sιemens. Εάν υπάρξουν απαιτήσεις από οπουδήποτε αλλού, τότε όλοι όσοι ήταν γνώστες και ενέκριναν θα ήταν το ίδιο υπεύθυνοι απέναντι στην πολιτική αγωγή. Εάν λοιπόν -υπάρχει ένας δρόμος- μέσω της πολιτικής αγωγής, να πούνε ότι εμείς το εγκρίναμε, τότε όλοι θα βρεθούν απ’ έξω. Εάν εμείς γνωρίζουμε ότι εσείς πήγατε έστω και μία φορά στον κ. Μπάουμαν, μία φορά στον κ.Φιρτ Μάγερ, τότε μπορούμε να δούμε μήπως υπάρχει μία οδός, να σας βγάλουμε έξω από όλο αυτό το σύμπλεγμα.
Χ: Δηλαδή να επιβαρύνω κάποιον για να γίνει τι, πείτε το μου πάλι.
Δ1: Για να πετύχουμε τουλάχιστον μία συλλογική ευθύνη, όπου σε όλους θα αποδίδονται ίδιες ευθύνες και ίσως εσείς, μέσω μίας έγκρισης που είχατε, καθόλου.
Χ: Ήθελε να το κάνει ήδη ο Αμερικανός δικηγόρος, ο οποίος με είχε διαβεβαιώσει ότι ακόμα και εάν έλεγα ψέματα δεν θα τον πείραζε. Θα μπορούσα να πω και ψέματα, αρκεί να επιβαρύνω τους άλλους.
Δ1: Κύριε Χριστοφοράκο, υπάρχει από τη Siemensτο AST πρόγραμμα το οποίο έχει λήξει, αλλά υπάρχει και το πρόγραμμα για τους βασικούς μάρτυρες. Η ομάδα της Siemensέχει ανανεωθεί πλήρως και θέλουν να συμβιβαστούν με την παλιά κεντρική διοίκηση για να αποκτήσουν έδαφος, προκειμένου να πιέζουν. Αυτό που μπορεί να σκεφθεί κανείς είναι ότι εάν εμείς μάθουμε κάτι, με ό,τι υπάρχει, μπορούμε να τροφοδοτήσουμε την παρούσα κεντρική διοίκηση, ούτως ώστε να πιέσει την παλαιά κεντρική διοίκηση. Τότε μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα για εσάς να ανοίξει ξανά το πρόγραμμα βασικών μαρτύρων της Siemensκαι μπορεί να έρθει η Siemens και να σας πει, κ. Χριστοφοράκο, δώστε 250 χιλ. ευρώ -το νούμερο είναι τυχαίο- για να τελειώσουν όλες οι απαιτήσεις μας προς το πρόσωπό σας και εάν γυρίσει κάτι μπούμεραγκ εμείς θα σας αφήσουμε απ’ έξω.
Χ: Ναι… αυτοί θέλανε μέχρι τον Αύγουστο… Την τελευταία φορά έστειλα τον Μίλερ και τον Σόλτσεν να ταχτοποιήσουν το δάνειό μου για να μη χρειαστεί να πληρώσω το υπόλοιπο με τη μία. Αυτό είναι εμετικό γιατί έχω χάσει δύο χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων δε μίλησα.
Δ2: Τότε η κατάσταση ήταν διαφορετική και δεν εκκρεμούσε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εναντίον σας. Μπορείτε να μας περιγράψετε μία διαδικασία κι εμείς σας υποσχόμαστε ότι αυτή η αφήγηση δε θα βγει έξω από αυτό το δωμάτιο. Δηλαδή να μάθουμε εάν σας έλεγε η κεντρική διοίκηση να λαδώσετε ή εάν εσείς δεν πήρατε τα χρήματα και τα πήρε ο Σίκατσεκ ή σας τα έδωσε ο Μπάουμαν… Εμείς δεν θα βγάλουμε κάτι προς τα έξω χωρίς να το γνωρίζετε εσείς. Απλά πρέπει να τα πείτε και σ΄εμάς μία φορά. Δεν κρατάει σημειώσεις κανείς.
Χ: Περιμένετε να φέρω λίγο νεράκι.
Δ1-Δ2: Καλή ιδέα.
(περιμένοντας τον Χριστοφοράκο συζητούν για υποθέσεις τους)
Χ: Πρώτα απ’ όλα έχω δύο ερωτήσεις. Η πρώτη είναι πώς έφθασε η κ. Μπόιμλερ σε αυτό το τεράστιο ποσό.
Δ1: Αυτό δεν μας το εξήγησε μαθηματικά, είπε ένα ποσό όπου εμείς γυρίσαμε και της απαντήσαμε ότι είναι αρκετά υψηλό.
Δ2: Αφού κάπου είδε να γράφουν πως είστε πλούσιος.
Χ: Ή της είπε κάποιος ανοησίες ή μπλοφάρισε. Εγώ απλά ρώτησα για να ξέρω εάν υπήρξε κάποια σύνδεση, είτε με εκβιασμό για κατηγορία εκβιασμού, γιατί κάτι τέτοιο είναι βαρύ. Η απιστία γιατί είναι λιγότερο βαρύ (αδίκημα), εάν σκεφθώ ότι ο Σίκατσεκ θα κοστίσει 200, 300 χιλιάδες…
Δ2: Το ποσό είναι αυτό που με απασχολεί λιγότερο. Θα σας πω κάτι για το ποσό γιατί μπορούμε να το κατεβάσουμε ούτως ή άλλως χωρίς πρόβλημα, γιατί σας λέω ότι δεν επωφελείται μία Εισαγγελία εάν βγάλει ένα τέτοιο ποσόν και μετά της πούμε ότι εσείς δεν μπορείτε να τα πληρώσετε. Τότε δεν θα έχουμε κερδίσει τίποτα. Γιατί η εγγύηση δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα. Γι’ αυτό εγώ της έδωσα να καταλάβει ότι πρέπει να είναι ένα ποσόν για το οποίο υπάρχει η δυνατότητα πληρωμής. Για το ποσόν θα μιλήσουμε στο τέλος. Ας μπούμε τώρα στο περιεχόμενο.
Χ: Πέντε εκατομμύρια εδώ, ένα εκατομμύριο εκεί, συν η χασούρα των συντάξεων λόγω των ομολογιών και το δάνειο 850 χιλιάδες είναι εντελώς παράλογο. Η δεύτερη ερώτησή μου είναι εάν κατατέθηκε εγκαίρως η πολιτική αγωγή.
Δ1: Δεν έχουμε πάρει όλα τα χαρτιά, έχουμε κάνει την αίτηση αλλά δεν έχουμε πάρει ακόμα απάντηση. Ο δικαστής είχε πει ότι η αίτηση κατατέθηκε εγκαίρως και ότι απλά ήταν τσαπατσουλιά του δικαστηρίου. Αλλά αυτό που εκκρεμεί είναι η αλλαγή των σελίδων.
Χ: Εντάξει, να μην το παραμελήσουμε. Εγώ θα σας πω κάτι το οποίο δεν έκανα. Δεν εξεβίασα κανέναν. Συγνώμη που σας στενοχωρώ (γέλια) αλλά εγώ προσωπικά δεν εξεβίασα, ούτε έδωσα την εντολή σε κάποιον να εκβιάσει και μάλλον πρέπει να σας πω την ιστορία χρονολογικά.
Σας τα έχω ξαναπεί βέβαια, μπορείτε να τα σημειώσετε, ας ξεκινήσω όμως από ένα νόμο ο οποίος υπάρχει στην Ελλάδα από το 2002, που αναφέρει ότι όλες οι δωρεές πάνω από 15 χιλιάδες ευρώ διώκονται. Επιτρεπτό όριο δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ το χρόνο για κάθε φυσικό πρόσωπο. Εάν συμβεί, υπάρχει ποινή φυλάκισης μέχρι και ένα χρόνο και δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ πρόστιμο.
Δ2: Εάν είναι εταιρεία;
Χ: Τότε δύο χρόνια. Ο δικηγόρος μου στην Ελλάδα όταν το διατύπωνε, έγραψε ότι εάν κατέθετε κανείς κάτιγι’ αυτό, τότε θα έπρεπε να πει είτε ότι επρόκειτο για λιγότερα είτε για περισσότερα άτομα ότι τα δύο ή τα τρία κόμματα έπαιρναν μέσω αυτών των ατόμων στο όνομα της εταιρείας τα ποσά. Την συγκεκριμένη κατάθεση όμως ο δικηγόρος ήθελε να την κρατήσει για το δικαστήριο, επειδή πίστευε ότι δεν θα εμφανιστούμε ποτέ για την υπόθεση του ΟΤΕ κ.τ.λ. Αυτός είναι ο νόμος και το λέω επειδή δεν γνωρίζω εάν η κ. Μπόινλερ το έχει υπ’ όψιν, εφόσον ισχυρίστηκε ότι ο δωρεές σε κόμματα δεν διώκονται.
Δ2: Θεωρεί όμως ότι τα χρήματα πήγαιναν σε υπουργεία και υπουργούς.
Χ: Το ίδιο με εκείνο του ΟΤΕ. Χρηματισμός… Δεν πρέπει να είναι φυσικά πρόσωπα, γι’ αυτό και στην κατάθεσή μου στην Ελλάδα με ρώτησαν τι είναι όλα αυτά με τις εταιρείες και τα λοιπά και τους χρηματισμούς και εγώ απάντησα δεν γνωρίζω τι λένε ο Κούτσενρόιτερ και οι άλλοι, μάλλον το κάνουν για να υπερασπίσουν τον εαυτό τους και διηγούνται παραμύθια. Μετά γράφει σε σχέση με τις πληρωμές σε πολιτικούς υπουργεία κ.τ.λ. ότι ήταν όλα βλακείες. (Διαβάζει την κατάθεσή του) Απλώς άφησα απέξω τη λέξη κόμματα.
Δ2: Και πώς ήταν στην πραγματικότητα;
Χ: Σε κόμματα και πολιτικούς εν ονόματι των κομμάτων. Αλλά όχι πολλά. Από κόμμα σε κόμμα αυτό άλλαζε…( πάει πάλι στην κατάθεσή του) και στο τέλος λέω ότι δεν έχω σχέση μ αυτές τις εταιρείες, ως ιδιοκτήτης, ως μέτοχος κ.τ.λ. κι εκεί το κλείνω. Μετά λέω ότι η SiemensHellasκαι η εταιρεία του Κόκκαλη και η Ericson ήταν στις εφημερίδες για το θέμα του ΟΤΕ και κατηγορήθηκαν στην παρούσα φάση-τη δική μου- στην οποία βρίσκομαι, βέβαια όχι προφυλακισμένος αλλά με πολύ μεγάλες πληρωμές για τα τότε δεδομένα. Ο ίδιος ο Κόκκαλης, ο προκάτοχός μου, ο Γεωργίου ο προκάτοχος του Μαυρίδη και άλλοι δύο είχαν απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, γιατί υπήρχε το θέμα του χρηματισμού στον ΟΤΕ. Με τα ίδια επιχειρήματα ζημιά για το ελληνικό Δημόσιο κ.τ.λ. Στην επόμενη φάση όμως αυτό τράβηξε πολύ καιρό και όταν βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου… πήγε (στα μαλακά) με πολύ κόπο, από πολύ κόσμο. Τότε πάλι η Siemens απασχόλησε τις εφημερίδες.
Δ1: Χρονικά πού βρισκόμαστε τώρα;
Χ:’96- ’95. (Μπαίνει κάποιος άνδρας στο δωμάτιο που λέει: θα σας αφήσω πάλι μόνους, και τους ρωτάει τι θέλουν να φάνε. Τους προτείνει μία μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα ή ένα ιταλικό εστιατόριο που είχε ξαναπάει με τον ένα εκ των δικηγόρων).
Χ: Τότε είχε δημιουργηθεί μεγάλο θέμα στην Ελλάδα, μεγάλος πόλεμος μεταξύ των τεσσάρων μεγάλων εταιρειών. Μετά ο Κόκκαλης, ο οποίος ήταν εκπρόσωπος της τότε Ανατολικής Γερμανίας και των κεφαλαίων τους που έμπαιναν σιγά σιγά στον ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ φτιάχτηκε από τη Siemens το ’36 και ήταν και διαχειριστής για είκοσι χρόνια. Η κυβέρνηση είπε, εσύ Κόκκαλη θα πάρεις τώρα την Ericsson και η Siemens ως δεύτερη εταιρεία. Εσάς τους δύο θα πάρουμε. (Mπαίνει πάλι ο ιδιοκτήτης και ρωτάει εάν πρέπει να κλείσει το τραπέζι στο εστιατόριο Χούμπε)
Χ: Από αυτά που είπε η κυρία Μπόιμλερ για όσα ισχυρίστηκαν οι άλλοι ισχύουν μόνον τα μισά.
Δ2: Εντάξει αλλά τώρα είχαμε μείνει…
Δ1: Εγώ προχώρησα λίγο και έχω φθάσει στην… διατήρηση του πολιτικού περιβάλλοντος, εκεί υπάρχει μία απόφαση δικαστηρίου. Ένα μέλος της CDU μαζί με ένα εργολάβο είχαν πληρώσει τον προεκλογικό αγώνα ενός δημάρχου της SPD, πλουσιοπάροχα μάλιστα, και είχε πει τότε ότι ήταν καλύτερη επένδυση από αυτόν της CDU, παρόλο που προερχόταν από την ίδια παράταξη και περίμενε ότι εάν θα έβγαινε ο δήμαρχος της SPD θα έπαιρνε την άδεια για να χτίσει το εμπορικό κέντρο που ήθελε. (Αναφέρεται σε άλλη υπόθεση ως παράδειγμα)Εάν την υιοθετήσουμε για την δική μας περίπτωση, τότε βλέπω το πρόβλημα στην καλλιέργεια του τοπίου… να μη μπορεί να πει κανείς ότι μου αρέσει η πολιτική του ενός ή του άλλου κόμματος ή και των τεσσάρων.
Χ: Στην ουσία (ο χρηματισμός) περιορίζεται στα δύο μεγάλα.
Δ1: Είχε ουσιαστικά κανείς την ελπίδα ότι εάν εκλεγεί ένα από αυτά τα κόμματα, κάποιες αποφάσεις θα ήταν ευνοϊκές προς τη Siemens… και στη Γερμανία θα εδιώκετο. Αυτό που μπορούμε να συζητήσουμε είναι να το μεταφέρουμε στα δεδομένα της Γερμανίας και να πούμε αντίστοιχα ότι χρηματοδοτήσαμε την CDU, την SPD, την FBP και τους πράσινους και τους έδωσα κάτι επειδή μου αρέσει ο πλουραλισμός και θα έπρεπε κανείς να δει εάν αυτό γίνεται.
Χ: Μάλλον πρέπει να υιοθετήσουμε τέτοια τακτική γιατί, 1ον αυτό ταιριάζει καλύτερα με όσα είπανε ο Σίκατσεκ και ο τάδε. Δε γράφει c4i αλλά γράφει πολιτική- Ελλάδα και Ολυμπιακή Αγώνες.Οπότε αυτό το 2% μπορεί να είναι ένα εξτρά γιατί ο Σίκατσεκ γνώριζε ότι θα φύγει. Δεν ήθελε πια την fairways για ό,τι έγινε από αυτήν-δεν θυμάμαι πως το είχα μάθει, νομίζω από τον ίδιο- δεν ήθελε ποια την CLASSICBLU, γιατί αυτή είχε ψιλοφανεί στο παρελθόν και ήθελε και μία άλλη διεύθυνση, ήξερε ότι θα φύγει τον Οκτώβριο-Νοέμβριο και πρακτικά ήθελε κάτι να συμπληρώσει. Ήταν 1,7 με 2 εκατομμύρια, πρακτικά αυτά που θα έπαιρνε πάλι στο τέλος του χρόνου. Αυτό ήταν όλο, δεν ήταν για την Ολυμπιάδα, οπότε ταιριάζει καλύτερα (ως υπερασπιστική γραμμή). Αυτά τα δύο κόμματα…
Δ1: Αλλά κι εδώ θέλω να κάνω μία επισήμανση για το κομμάτι για το οποίο ο κ. Πέτερ θα ασχοληθεί εξονυχιστικά, σε σχέση με το υπόμνημα προς την κ.Mπόιμλερ Εζελ. Αυτά όμως που εγώ τώρα σημείωσα είναι ότι δωρεά πάνω από 15 χιλ. διώκεται και εάν ο Έλληνας δικηγόρος σας το είπε θα το κάνουμε έτσι ή αλλιώς. Στην απόφαση του BGH (Αρειος Παγος) συζητείται η εξαπάτηση του ταμία, γιατί και σ’ αυτή την περίπτωση τα ποσά υπερβαίνουν το επιτρεπτό όριο για δωρεές.
Χ: Το κάνανε όλες οι εταιρείες και δεν καταγράφονταν τέτοια ποσά στα επίσημα βιβλία τους.
Δ1: Ναι, εντάξει, αλλά τώρα συζητάμε τι θα κάνουμε με το υπόμνημά μας γιατί η κ. Μπόιμλερ Εζελ είπε ότι δεν θα κάνει τίποτα εάν εμείς δεν κατεβάσουμε κάπου τα παντελόνια και δεν μας τιμωρήσουν για κάτι.
Χ: Τι δεν θα κάνει;
Δ1: Δεν θα ξεκινήσει την διαδικασία.
Χ: Α, πρέπει να έχει κάποιο λόγο δηλαδή.
Δ1: Διότι αλλιώς δεν μπορούμε να πετύχουμε την άρνηση της έκδοσης εάν δεν έχουμε κάτι στην Γερμανία για το οποίο θα μπορεί να πει το και το.
Δ2: Σ’ αυτό μπορώ να πω και ναι και όχι γιατί υπήρξε η συνομιλία Ετενχόφερ και Σνάμπελ παράλληλα με την Μπόιμλερ Έζελ και θα μπορούσε να γυρίσει η γενική εισαγγελία να πει ότι είναι ανυπόστατη η έκδοσή σας λόγω παραγραφής. Ανεξάρτητα απ την κ. Μπόιμλερ νομίζω ότι καλυτερέψαμε τις πιθανότητες για τη μη έκδοσή σας, γιατί η κ. Μπόιμλερ με ρώτησε τώρα, μετά την συνομιλία, εάν πρέπει να πληροφορήσει τον κ. Ετενχόφερ και μετά της έριξα ένα χαμογελάκι και μου είπε, κοιτάξτε η Δικαιοσύνη εδώ δεν είναι εξαγοράσιμη. Ασφαλώς όχι, της απάντησα και μετά προσέθεσε εκείνη, εμείς αυτό που θέλουμε είναι δικαιοσύνη. Αυτή τώρα όπως καταλαβαίνετε θα ενημερώσει τον Έτενχόφερ για την παρούσα κατάσταση ότι υπάρχουν κάποιες συζητήσεις και εάν φθάσουμε στη σύλληψη η κράτηση θα είναι εξαγοράσιμη με ένα φυσιολογικό ποσόν. Της είπα, για εμένα έχει νόημα εάν μέσα από όλα αυτά η διαδικασία έκδοσης θεωρηθεί ανυπόστατη. Τώρα μπορεί στην κατ’ ιδίαν συζήτησή τους αυτός να ισχυριστεί ότι δεν είναι ανυπόστατα και ότι όλα αυτά δεν έχουν παραγραφεί και να συμφωνήσουν οι δύο τους. Αλλά εγώ πιστεύω ότι έχουν μία κοινή γραμμή και ότι θα γυρίσει αυτή να του πει, εδώ θα το κάνουμε έτσι με μία εντολή σύλληψης και μετά θα ενημερώσει τους Ελληνες ότι έχει παραγραφεί και είναι ανυπόστατη η έκδοση.
Χ: Πάντα λέγαμε ότι έχουμε καλές προϋποθέσεις να υποστηρίξουμε ότι έχει παραγραφεί…
Δ2: Γι’ αυτό λέω και ναι και όχι αλλά σίγουρα καλυτερέψαμε τις πιθανότητές μας μ’ αυτή τη συνομιλία μαζί της.
Δ1 Τις διπλασιάσαμε.
Δ2: Σίγουρα.
Χ: Αυτό λοιπόν θέλω ως πρώτο βήμα γιατί πρέπει ειλικρινά να σας πω ότι δε μπορώ άλλο να μείνω εδώ για πολύ καιρό ακόμα. Από εδώ δε μπορώ να δραστηριοποιηθώ. Δεν μπορώ να έρχομαι σε επαφή με τους δικηγόρους μου στην Ελλάδα.
Δ2: Δε μπορούμε όμως τώρα να κάνουμε κάτι βεβιασμένα. Θα μπορούσαμε βέβαια τώρα να κάνουμε κάτι γρήγορα με την κ. Μπόιμλερ Εζελ, τότε όμως θα είχαμε το πρόβλημα… Ασφαλώς θέλουμε και το αντίστροφο. Δεν είμαστε χαζοί να μας κοροϊδέψουνε.5.04.25
(Αφού ο Χριστοφοράκος εκφράζει την επιθυμία του να λήξει γρήγορα αυτό το στάδιο λόγω των παιδιών του που πηγαίνουν στο σχολείο και του ποινικού μητρώου που το θέλει καθαρό για να δουλέψει στη Γερμανία, επιζητεί μία ανώδυνη λύση).
Δ2: Σήμερα δε χρειάζεται να αποφασίσουμε κάτι, εσείς πρέπει να αποφασίσετε, είναι απλά ένας δρόμος, ένα όραμα το οποίο μας υπέδειξε η εισαγγελέας Μπόιμλερ πως θα μπορούσε να κυλήσει το πράγμα. Στην αρχή είχε πει ότι δε μπορεί να βοηθήσει, γιατί είναι υπόθεση των Ελλήνων και τώρα λέει, εντάξει μπορώ να βοηθήσω εάν υπάρξουν λεφτά για τη Γερμανία. Θέλουν χρήματα.
Δ1: Δεν είναιόμως για το ταμείο του κράτους, αυτά πάνε σε κάποια ξέρω εγώ… και μου είπε η ίδια ότι το ταμείο του κράτους είναι κατσαρόλα χωρίς πάτο.
Χ: Πρέπει να πιάσουμε την ευκαιρία που για μένα αποτελούν τα δύο τρίτα, δηλαδή 66%,να πείσουμε τον Ετενχόφερ με τα σημερινά έγγραφα και με την υποστήριξη για μία τέτοια προοπτική. Αλλά όλη η διαδικασία θα αργήσει λόγω των ταξιδιών που πρέπει να πραγματοποιηθούν, τη δυσκολία στη συνεννόηση και των ανθρώπων που θα έρθουν από την Ελλάδα για να μας πουν πώς θα πρέπει να κινηθούμε. Όλη η ιστορία θα διαρκέσει δύο με τρεις μήνες μέχρι να μπορέσουμε να δώσουμε της Μπόιμλερ κάτι χειροπιαστό.
Δ1: Πόσο καιρό; Δεν μπορούμε να περιμένουμε εάν θέλουμε να χαράξουμε τέτοιο δρόμο. Σίγουρα πρώτα θα πρέπει να ξεκινήσει η ανακριτική περίοδος, γιατί λήγει τον Αύγουστο. Οι ιστορίες που λέμε τώρα έγιναν από τον Αύγουστο μέχρι τον Νοέμβριο του 2004.
(συμβουλεύονται τα έγγραφά τους)…
Χ: Αλλά σας λέω ότι το άλλο είναι περίπλοκο και υπάρχουν κίνδυνοι, γι’ αυτό με όλη μας τη δύναμη θα πρέπει να προσπαθήσουμε να το ταχτοποιήσουμε μέσω του Έτενχόφερ. Δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνουμε τίποτα με την Μπόιμλερ, γιατί εγώ το βλέπω ως ευκαιρία να τελειώσουμε με τους Ελληνες.
Δ2: Ναι μία ευκαιρία να ταχτοποιηθεί το όλο θέμα.
Χ: Ναι ακριβώς κι αξίζει πολλά γιατί είναι βλακεία να πει κανείς ότι εγώ δεν θα μπορέσω να πάω για τα επόμενα πέντε χρόνια στην Ελλάδα. Λοιπόν τώρα εν συντομία αλλά αναλυτικά, γιατί ήθελα να τα ακούσει και ο κύριος Κουρσάβε επειδή νόμιζε ότι δεν του είπα την αλήθεια. Στην Ελλάδα έγραφαν διάφορα στις εφημερίδες για δύο, τρία άτομα τα οποία ήταν στην ίδια θέση με μένα και τη Siemens. Όλα αυτά μπήκαν στο συρτάρι με μεγάλη προσπάθεια του Κόκκαλη και της Siemens .Η Siemens ασφαλώς κάλυψε και βοήθησε τα δικά της τα άτομα. Εγώ διοικούσα τη SiemensNixdorf και ο Κίρα μου είπε εμείς θέλουμε να αναλάβετε τη SiemensHellas, ο συνάδελφος σας θα βγει στην σύνταξη και εσείς θα πάρετε τη θέση του και πρέπει να καταφέρετε μία αλλαγή νοοτροπίας, γιατί θέλουμε να κάνουμε πολλά πράγματα αλλιώς, θέλουμε να βγούμε από τις σελίδες των εφημερίδων, δεν θέλουμε να είμαστε πια θέμα συζήτησης και τότε ήταν σαφώς ο Κόκκαλης πιο ισχυρός γιατί αυτός ήξερε δέκα φορές καλύτερα από τη Siemens να λαδώνει. Γιατί όλοι εκεί είναι Ελληνες. Έτσι λοιπόν υπήρξαν φασαρίες στην αρχή, προσπάθησαν να με σουτάρουν, ειδικά η icm, οι άνθρωποι της κινητής τηλεφωνίας, ο Μπεντ δεν το λέει, αλλά εγώ πέταξα έξω τον φίλο του τον Καραβέλα, μέσα στους πρώτους δώδεκα μήνες.
Το δεύτερο είναι ότι με αναγκάσανε, πριν αναλάβω, να υπογράψω ότι τα τρία τέσσερα άτομα τα οποία είχαν επεξεργαστεί τα συμβόλαια δεν θα είχα δικαίωμα να τα πειράξω. Τον πρώτο χρόνο ναι μεν υπέγραφα εγώ τα συμβόλαια, αλλά τα είχαν επεξεργαστεί άλλοι. Τα άτομα αυτά μπορούσαν να δρουν και ανεξάρτητα και μου ζήτησαν να το δεχτώ, λέγοντάς μου ότι εγώ έπρεπε να ασχοληθώ με άλλα πράγματα. Δεν έπρεπε να ασχοληθώ με το κομμάτι που λέγεται publicsectorκαι ειδικά με τον ΟΤΕ. Μετά ήρθε ο Πρεβίλερ φρέσκος στο διοικητικό συμβούλιο, πριν από αυτόν ήτανε ο Γιουνκ και μετά ήρθε για δεύτερη φορά ο Γιουνκ στη θέση αυτή. Ο Πρεβίλερ ήτανε τότε αφεντικό κι εγώ του έλεγα, πως θα μπω στην κοινωνία τους, θα γελάνε μαζί μου και θα λένε, δεν έχει καμία εξουσία εφόσον οι άλλοι θα τα ρύθμιζαν όλα με τη Γερμανία και πως έπρεπε αυτό να σταματήσει. Όλα αυτά συνέβαιναν το ’98. Τότε αποφάσισε ο Πρεβίλερ να ρωτήσουμε πώς δουλεύουν οι ελληνικές εταιρείες. Ρώτησε και του απάντησαν ότι δίνουν ετησίως μεγάλες δωρεές στα κόμματα. Μετά σε υψηλό επίπεδο είχαμε ανοιχτά τηλέφωνα, δεν το έλεγαν ο εταιρείες μας, το έλεγαν οι σύμβουλοι. Μετά από αυτό γύρισε ο Πρεβίλερ και είπε στον Μπέρνζον, θα το κάνουμε κι εμείς έτσι. Γύρισε και μου είπε, με το προηγούμενο δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε, λήγει τώρα, κάποιο υπόλοιπο είχαν να πληρώσουν. Εσείς θα ασχοληθείτε με άλλο κομμάτι γιατί πρέπει να μετρήσει κανείς τα μεγέθη τα 1 έως 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και, για να έχετε μία τάξη μεγέθους, έχουμε υπογράψει τώρα ένα συμβόλαιο με καλές συνθήκες με 1έως 2% -όπως λέμε κόστος διαφήμισης 2% ή 0.2% του τζίρου- δεν ήταν 2%, στο τέλος ήταν 0.5% του συνολικού τζίρου της SiemensHellas και 2% των κερδών. Ήταν το ποσόν που δίδεται για διαφήμιση… Αυτός ήταν τότε αφεντικό στην icm και είπε του Μπέρνζον, στείλε αυτά για τα κόμματα στην Ελλάδα. Στην αρχή γινόταν απ’ ευθείας, δηλαδή πηγαίνανε απ’ ευθείας σε κάποιους φίλους από γραμματείς και ταμίες και αυτοί τα προωθούσαν. Ήταν τη μία φορά 500 χιλιάδες, την άλλη 1 εκατομμύριο ή κάτι τέτοιο και ετησίως έφθαναν το πολύ στο ποσόν των 2 εκατομμυρίων. Ανάμικτα, πρώτα μάρκα κι ύστερα ευρώ. Μετά ησυχάσανε, εγώ απλώς έπρεπε να περνάω μία φορά από τον Μπέρνζον και να λέω ένα γεια για να τον ενημερώνω ότι το πράγμα προχωράει για να το ελέγχει. Ο Πρεβίλερ έλεγε ότι δεν τους αρέσει αυτό που κάνουν γιατί ήθελαν να ξοδεύουν τα χρήματά τους μόνο για την δουλειά τους κι έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν μέσω της Siemens Θεσσαλονίκης η οποία υπάγεται απ’ ευθείας στους ίδιους, δηλαδή την Telecom Ισπανίας, και είναι ανεξάρτητοι από τη Siemens Ελλάδας.
Γι’ αυτό πρέπει εσείς να το ελέγχετε μία φορά το χρόνο γιατί τους βρομάει και δεν τους αρέσει. Έτσι κι αλλιώς ήταν ένας τομέας, ο οποίος πάντα ήθελε να βάζει μπροστά κάποιο δικό του άτομο, όπως ήταν ο Γεωργίου πριν τον Μαυρίδη αντί για τον επικεφαλής της εταιρείας και το καταφέραμε σε πολλές χώρες. Ο Γιουνκ ήταν φανατικός, πάντοτε βοηθούσε όταν ήρθε στην Ελλάδα και μπήκε στο δικό μου διοικητικό συμβούλιο. Έπρεπε να τον πείσω ότι κάνουμε καλή δουλειά, αλλά μετά έγιναν επεισόδια γιατί έδιωξα τον Καραβέλα και τους άλλους δύο μόλις τέλειωσαν τα συμβόλαια, για τα οποία είχα δεσμευτεί ότι δεν θα τους πειράξω και τότε προσπαθήσανε πάλι να με ξαποστείλουνε. Εγώ και ο Πρεβίλερ βρήκαμε αντικαταστάτη του Γεωργίου, ο Πρεβίλερ είχε κάνει το ίντερβιου, ήταν ο Μαυρίδης, ο Μπέρνζον με απείλησε ότι θα μας πετάξει έξω με τον Μαυρίδη εάν οι δουλειές δεν τρέξουν έτσι όπως πρέπει και άρχισε να παίρνει τηλέφωνα σε άλλους τομείς, για να τους ρωτήσει εάν είχαν πρόβλημα μαζί μου. Επειδή δήθεν δεν γνώριζα την γραμμή της εταιρείας. Εγώ σε όλους έλεγα ότι εμείς δεν κάνουμε κάτι τέτοιο, ελάχιστοι γνώριζαν για την ’’καλλιέργεια τοπίου’’.
Δ2: Μμμ… τα κόμματα.
Χ: Κάτι που πρέπει να πω είναι ότι ήταν μία ξεκάθαρη συμφωνία και το συζήτησα με τον Πρεβίλερ. Εγώ δεν ήθελα η ιστορία να διαδοθεί σε ευρύ κύκλο και εάν θα έφευγε ο Μπέρνζον να ήταν ενήμερος ο αμέσως από κάτω του και όχι κατώτερα στελέχη γιατί συνήθως κουτσομπολεύουν. Τελικά μαθεύτηκε πολύ γρήγορα. Έτσι κι αλλιώς ήμουν αγκάθι στο μάτι τους, γιατί δεν ήταν η δική τους μέθοδος. Όμως το άλλο με τον Γεωργίου το συνέχιζαν στα κρυφά.
Δ2:Και με τον Μαυρίδη μετά.
Χ: Και μετά με τον Σίκατσεκ. Γιατί εγώ δεν γνώριζα τίποτα για την υπόθεση του Σάλτσμπουργκ ότι συνεχίζεται. Θεωρούσα ότι είχε πληρωθεί και είχε τελειώσει. Η ιστορία ήταν το άλλο με το 8%, που φαίνεται ότι τους είχαν υποσχεθεί κι αυτό που κάναμε εμείς μετά από λίγο καιρό…
Δ2: Οπότε στη ουσία τρέχανε παράλληλα το ένα με το άλλο.
Χ: Ναι, παράλληλα. Εγώ δεν γνωρίζω για πόσον καιρό γινόταν, ούτε μπορώ να γνωρίζω γιατί δεν το έκαναν με τη μία, το σίγουρο είναι ότι έτρεχε κάπως περίεργα, με τον έλεγχο να τον έχουν εκείνοι. Είχαν πάρει και τον Μαυρίδη μαζί τους. Του έδωσαν ως αρμοδιότητα πιο πολλές χώρες, υποτίθεται με εντολή από την Ελλάδα. Αυτό που κάναμε εμείς κάποια στιγμή σχετικά με ότι σας είπα για τις άλλες εταιρείες για τον τρόπο με τον οποίον θα δίναμε τα χρήματα στα κόμματα είχε ως εξής. Με συμβούλεψαν να μιλήσω με τον κ. Λέντζα, ιδιοκτήτη της ClassicBlu όχι της Fairways γιατί ο πατέρας του ήταν ο προ -προκάτοχός μου και ο γιος του έκανε τέτοιες δουλειές και για άλλους. Ήταν τραπεζικός, είχε γραφεί στην πολιτική αγωγή για τον ίδιο και τον πατέρα του. Μία από τις ενασχολήσεις του ήταν να μεταφέρει χρήματα με τραπεζικούς υπαλλήλους που ήταν αρμόδιοι γι’ αυτό. Έπαιρναν κάποιο ποσοστό και όλα συνέβαιναν την περίοδο που οι Έλληνες ήθελαν να στείλουν τα λεφτά τους στην Ελβετία. Ο Λέντζας ήξερε, στην αρχή μάλιστα μου είχε μιλήσει και του είχα απαντήσει δεν χρειάζεται και όταν με ενημέρωσε ο Πρεβίλερ, του είπα προς το παρόν απ’ ευθείας. Μετά είδα ότι κάτι δεν πήγαινε τόσο καλά και είπαμε, ας το κάνει ο Λέντζας με τον δικό του τρόπο. Μπορεί να του το είπαν εκείνοι ή να το πρότεινε ο ίδιος να ιδρυθεί άλλη εταιρεία, η PasicBlu. Η αλλαγή στην Fairways αφορούσε μόνον τους τελευταίους έξι μήνες του 2004, επειδή το ήθελε ο Σίκατσεκ. Από εκεί έφυγαν μετά τα λεφτά. Εγώ το έχω υπολογίσει ότι ήταν περίπου το 2%, από 350 έως360 εκατομμύρια ευρώ, όχι ήταν λιγότερο, 2% ήταν το μέγιστο από κάθε συμβόλαιο και τα λεφτά αυτά μέσω της Fairways σε δυο χρόνια ήταν 4 και κάτι εκατομμύρια ευρώ.
Δ1: Δηλαδή το συνολικό ποσό είναι 5.7 εκατομμύρια ευρώ.
Χ: Ναι, μέσα σε δύο, δυόμισι χρόνια στο περίπου. Ας υπολογίσουμε τα δύο με μέσο όρο τζίρο της Siemens στην Ελλάδα από 380 έως 400 εκατομμύρια.
Δ2: Τότε έπρεπε να είναι 8 εκατομμύρια.
Χ: Όχι, όχι, δύο. Εγώ το βάζω σε σχέση με όλο τον τζίρο στην Ελλάδα και όχι μόνο του ΟΤΕ. Το 2% ήταν το μέγιστο για κάθε σύμβαση. Τη σύμβαση του ΟΤΕ κι αυτή ήταν το χρόνο περίπου 100 εκατομμύρια.
Δ2: Πώς φτάσαμε στο ποσοστό μίζας 2% και πού πήγαιναν τα χρήματα;
Χ: Το ποσοστό 2% ήταν σαν κατευθυντήρια γραμμή, γιατί κάπου έπρεπε να συμφωνήσουν ο Πρεβίλερ με τον Μπέρνζον και συζητούσαν πόσο είναι, είναι πάντα τόσα κ.τ.λ. Φτάσαμε στο 1έως 2 εκατομμύρια, τα οποία επιμερίζαμε αναλόγως με την βαρύτητα της σύμβασης σε σχέση με όσα κερδίζαμε. Μετά είπε ο Μπέρνζον ότι από αυτή τη σύμβαση κερδίζουμε πολλά και θα μπορούσαμε να την πάρουμε ως κατευθυντήρια γραμμή, για να έχει κάποια σχέση με τις δουλειές τις δικές του και τον τζίρο.
Δ2: Οπότε βγάλανε πρώτα το ποσό και μετά το υπολογίσανε αναλογικά.
Χ: Ναι, ναι. Από βλακεία σε κάποιο χαρτί γράφει 2%, ενώ ήταν 1έως 2% και δεν ήταν πάντα 2. Γράφει κάπου στις σημειώσεις του Κούτσενρόιτερ:2% Χριστοφοράκος για τους πολιτικούς στην Ελλάδα… Κι από πάνω αναφέρει το ποσό του συμβολαίου 8002, αυτό είναι συμβόλαιο με τον ΟΤΕ και το ποσό είναι τόσο για να βγουν 1,3 εκατομμύρια ευρώ. Οπότε φαίνεται ότι είναι για την πολιτική στην Ελλάδα και τώρα έρχονται οι Ελληνες, επειδή δεν θέλουν να πουν για τους πολιτικούς και δικαιολογούνται ισχυριζόμενοι ότι πάνω στο έγγραφο αναφέρει ότι είναι συμβόλαιο του ΟΤΕ και πρόκειται για χρηματισμό ανθρώπων του ΟΤΕ (γέλια) ενώ ο Κούτσενρόιτερ τα είχε σημειώσει όλα. Έτσι λοιπόν γίνονταν οι πληρωμές, στην αρχή απ’ ευθείας και μετά μέσω των δύο, Λέντζα και Φράιτερ, και πήγαιναν εν μέρει μέσω αυτών των δύο και εν μέρει μέσω της Fairways. Οι δύο είχαν πολύ καλές σχέσεις με τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, πολλά τα ζούσα κι εγώ. Προσωπικά με σταμάτησε και μου είπε το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, αυτός ήταν ο μεγαλύτερος τραπεζίτης στην Ελλάδα, το κόμμα χρειάζεται χρήματα, οπότε δεν είναι ότι μόνον εμείς τους πλησιάζαμε και...
Δ1:Ποιος σας προσέγγιζε για τέτοιες απαιτήσεις;
...εκείνοι μας έπαιρναν και ζητούσαν από 500 έως 800 χιλιάδες ευρώ το χρόνο για τις δημοτικές εκλογές κ.τ.λ., γιατί κάθε δύο χρόνια είχαν εκλογές και το αργότερο κάθε τέσσερα κοινοβουλευτικές -συνήθως στα τρία χρόνια- και ενδιάμεσα είχαν και τις δημοτικές..
Χ: Ο ένας για παράδειγμα ήταν ο ταμίας του κόμματος.
Δ2: Α, ο ταμίας.
Χ: Στην άλλη περίπτωση για παράδειγμα ήταν το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, κάτι σαν υπουργός Οικονομίας, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (Καρατζάς) που δε ζει πια και ο Πρεβίλερ ούτε αυτός ζει πια. Ο Μπέρνζον ζει αλλά καλύπτει ακόμα παλιούς φίλους (γέλια). Δεν πιστεύω ότι θα το αρνιότανε.
Δ1: Πολλά από αυτά που είπατε υπάρχουν στα πρακτικά όπου κατέθεσαν ο Σίκατσεκ και όλους αυτούς όπως και να τους λένε…
Χ: Ναι, γιατί όσα σας λέω είναι τα μισά από την ιδέα η οποία ξεκίνησε από τον Πρεβίλερ και εφαρμοζόταν μέχρι το 2004. Αυτό το θέμα του c4i δεν έχει να κάνει με το c4i. O Σίκατσεκ και ο Κουτσενρόιτερ γνωρίζανε για προβλήματα στην Ολυμπιάδα και του Σίκατσεκ το πόστο ήταν ανοικτό. Εμείς παρουσιάσαμε στην Γερμανία το πρότζεκτ, εκείνοι το θέλανε, εκείνο το διάστημα παίρνανε ό,τι μπορούσαν να πάρουν γιατί δεν είχαν δικές τους δουλειές και αυτό ήταν μεγάλο έργο. Κάναμε μαζί τους μία συμφωνία ότι θα γινόμασταν το κέντρο αρμοδιότητας παγκοσμίως για τη Siemens και το συμβόλαιο που τώρα έχουμε στα χέρια μας το αναποδογυρίσανε, γιατί εμείς δεν υπογράφαμε τέτοια συμβόλαια, ήταν αρχή μας για να μην μπορεί να γίνει τίποτα από τη SiemensHellas και το συμβόλαιο ήταν ένα πραγματικό consulting συμβόλαιο, για την προώθηση ενός καινούργιου σχεδίου ασφαλείας. Εμείς μόλις είχαμε κάνει την Ολυμπιάδα και ένα μήνα αργότερα μας παίρνει το Βερολίνο και μας λέει ότι έχουν έρθει από μία άλλη εταιρεία και θέλανε να πάρουν ένα σύστημα ασφαλείας για την ασιατική Ολυμπιάδα. Εμείς όμως είχαμε ήδη ένα προσυμβόλαιο με την ICL ότι θα ήμασταν το κέντρο διαχείρισης παγκοσμίως από την Ελλάδα, είχαμε το knowhow που δεν είχε κανένας άλλος και μετά το αποτέλεσμα ήταν ότι πήγαμε στο Βερολίνο, κάναμε μία παρουσίαση και κερδίσαμε τη δουλειά από τους Γάλλους και τους Αμερικανούς και μετά η SiemensHellas σε συνεργασία με τους Γερμανούς, αλλά στην ουσία ως βασικοί εργολάβοι πήραμε και τα σχετικά παιχνίδια στο Κατάρ. Έτσι το πουλήσαμε δύο φορές. Αυτό το συμβόλαιο ήταν πραγματικό cοnsulting συμβόλαιο. Μας είπαν χρειαζόμαστε χρήματα από εσάς, για να μπορούμε να βρούμε consulters σε όλες τις χώρες, στις οποίες πάμε για να μας βοηθήσουν να κάνουμε τα έργα. Ο Σίκατσεκ πήγε στον Κούτσενρόιτερ και τον ρώτησε τι θα κάνουμε με την εταιρεία κι εγώ σκέφτηκα τι θα κάνω τώρα, του χρόνου πρέπει να πάω στον Κούτσενρόιτερ. Πάω λοιπόν στον Κούτσενρόιτερ και του λέω, σας είπε τίποτα ο Μπέρνζον για την Ελλάδα, και μου απαντάει: ναι μου είπε ότι θα περάσετε. Εντάξει, του απαντάω, υπάρχει μία συμφωνία που βασίζεται σε μία απόφαση του Πρεβίλερ και της ICL, εγώ να περνάω μία φορά το χρόνο να ενημερώνω για την πρόοδο του θέματος και να τους λέω από τη δική μου πλευρά ποιος είναι ο τζίρος του συμβολαίου. Βεβαίως πάντα ελέγχανε τον λογαριασμό. Αυτό που έμαθα είναι ότι το 2% δεν το έκαναν για εμάς αλλά προϋπήρχε από τη Siemens Θεσσαλονίκης η οποία εξυπηρετούσε τα μικρά δωράκια σε πολιτικούς, οπότε το καθεστώς υπήρχε πριν από εμένα κι ο Κουτσενρόιτερ έκανε σαν να επρόκειτο για κάτι καινούργιο, αλλά μάλλον αυτό που έκαναν παλιά ήταν για κάτι άλλο. Σε δύο με τρεις φορές από αυτές τις περιπτώσεις τους διαβεβαίωνα συνήθως προφορικά και μία φορά εγγράφως, σε ένα χαρτάκι που δε φαίνεται από ποιον είναι και μετά υπάρχει και ένα χειρόγραφο, το οποίο δεν προέρχεται από εμένα με τη διεύθυνση της Fairways κι έτσι κυλούσε όλο το θέμα. Ρωτάει ο Κουτσενρόιτερ, τι γίνεται τώρα, έχουμε εκλογές, ενώ κι αυτός και ο υφιστάμενός του γνώριζαν ότι τα λεφτά θα πάνε στα κόμματα. Μιλάμε για κόμματα και δωρεές. Εγώ δεν του έδωσα ποτέ έναν κλειστό φάκελο για τον Σίκατσεκ γιατί δεν γνώριζα ότι ο Σίκατσεκ κάνει και αυτό και ούτε καν ο Κουτσενρόιτερ τον είχε ενημερώσει γιατί η συμφωνία μας ήταν να μείνει σε επίπεδο οικονομικής διοίκησης. Τελικά όμως είπε πολλά, εάν δει κανείς την αναλυτική του περιγραφή όπου υποστηρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι πρέπον και δεν ξέρω εγώ τι και ότι εγώ του απάντησα ότι δεν είναι παλιός. Το μόνο που του είπα είναι ότι αυτό έχει αποφασιστεί και αυτό θα κάνουμε.
Δ2: Με όσα όμως μας λέτε δεν μπορούμε να πούμε στην κ. Μπόιμλερ Έζελ ότι θα κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα.
Χ: Εγώ σας λέω εάν τα καταφέρουμε έχουμε πολλές πιθανότητες ο Ετενχόφερ να το λήξει νωρίτερα και να πει ότι αυτά δεν ισχύουν πια στην Γερμανία. Κάτι που θα ήθελα να γράψετε όταν βγει το ένταλμα είναι ότι δεν υπήρξε απώλεια για την εταιρεία. (Συζητούν πάλι πώς θα παρουσιάσουν το υπόμνημα στην εισαγγελέα, ενώ ο Χριστοφοράκος διαμαρτύρεται ότι δεν αντέχει άλλο χωρίς τα παιδιά του και χωρίς καμία έξοδο)…
Έχω στην αστυνομία πολύ καλούς φίλους, ο ένας είναι συνταγματολόγος, αυτός μου είπε πριν δύο εβδομάδες ότι το ψάχνει το θέμα και με συμβούλεψε ότι πρέπει να κάνω έναν συνδυασμό και με ρώτησε τι θα γίνει με όσα δεν έχουν παραγραφεί με τον γερμανικό νόμο. Απλά για να τα προχωρήσω, πρέπει να είμαι ελεύθερος. Γι’ αυτά πρέπει να πολεμήσουμε τις επόμενες ημέρες στον Ετενχόφερ και για να κλείσω, όλοι οι προαναφερθέντες είχαν έναν πανικό.
Δ1 : Για να σας πω για τον Ετενχόφερ πως θα προχωρήσει αυτός και ο δρ Σνάμπελ μας έχουν πει ότι θα ερευνήσουν σε βάθος τι ήταν αυτό στις 18 Απριλίου, τι υπήρχε στο μεσοδιάστημα, εάν ήταν απολογίες κατηγορουμένων, ναι ή όχι, και όλα χρήζουν διερεύνησης και ότι έχουν ζητήσει έγγραφα. Επειδή η συνάντηση με την κ. Μπόιμλερ Εζελ ήταν εχθές, δεν ήθελα την να πάρω σήμερα γιατί μπορεί να μην είχε μιλήσει μαζί του και θέλω να περιμένω για την θετική επίδραση όταν μιλήσουν. Μπορεί να τον έχει πάρει ήδη.
Δ1-Δ2 Και η Μπόιμλερ θέλει να τελειώνει…
Δ1:Τώρα είμαστε στο 2004(ανοίγει έγγραφο)
Χ: Δεν ήταν ακριβώς 1.7 εκ ευρώ, είναι 200 χιλ. ευρώ τα οποία πήγανε στον Λέντζα και αυτά τα χρησιμοποίησαν για να τα δώσουν σε μίζες και τα άλλα είναι στην Ελβετία.
Δ2: Υπάρχει εκεί κάτι;
Χ: Ναι 1.5 1.4
Δ2:Σε ποιον λογαριασμό;
Χ: Ο λογαριασμός της Fairways βρέθηκε γρήγορα, μετά που μίλησε ο Σίκατσεκ και όταν απευθύνθηκαν σ’ αυτόν, γύρισε και είπε ένα λεπτό, εγώ νόμιζα ότι ήταν της Siemens και ήταν όλα εντάξει. Εάν εσείς, κ. Εισαγγελέα, πιστεύετε ότι δεν είναι εντάξει, πάρτε τα να τα δώσετε σε όποιον ανήκουν, που σημαίνει στην ουσία ότι από τα 1.7 λείπουν 350 χιλιάδες.
Δ2: Αυτά δεν πρέπει να χρεωθούν κάπου;
Χ: Όχι αυτό το ξέρει ο εισαγγελέας αλλά έχει καλή θέληση!!!
Κατέθεσε στην Ελλάδα πέρυσι. Στον άλλον λογαριασμό δεν έχει σχεδόν τίποτα μέσα.
Δ1: Αυτό πρέπει να ήταν τακτική της Siemensη οποία θα ρεζιλευόταν στην πολιτική αγωγή εάν σε λογαριασμούς βρίσκονταν ποσά εν υπνώσει.
Χ: Δεν είναι εύκολο, γιατί ο Ελβετός εισαγγελέας θα ζητήσει αποδείξεις για το εάν γνωρίζαμε ή όχι. Στον άλλον λογαριασμό στο Μονακό υπάρχουν 200 χιλ. ευρώ.54.122 και το υπόλοιπο του λογαριασμού έφυγε. Όλα αυτά τα λεφτά έφευγαν γιατί αυτός ήταν ο προορισμός τους. Έφυγαν μέσω δύο τριών λογαριασμών από άλλους μπρόκερς ή δόθηκαν απ’ ευθείας ή τα έδιναν από δικά τους χρήματα και άφηναν άθικτο το λογαριασμό στην Ελβετία. Πείτε ότι ο τάδε μου έδινε ένα ποσόν κι εγώ τα έδινα στον Χριστοφοράκο ή τον Λέντζα και εκείνος μου τα έφερνε στο Μόναχο. Έτσι ανοίγεται ένας λογαριασμός στην Ελβετία ή μεταφέρονταν κάποια χρήματα χωρίς πρόβλημα.
Δ2: Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να το ισχυριστεί κάποιος λέγοντας, τι θέλετε τελικά;
Δ1: Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην πολιτική αγωγή.
Χ: Πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ γιατί τα ζητήματα είναι πολύ λεπτά κι εγώ ασχολούμαι μ’ αυτά τα τελευταία τρία χρόνια. Εννοώ αυτά που μπορεί να πει κανείς κι αυτά που δεν μπορεί να πει. Είχα πει σ’ αυτόν τον ηλίθιο τον Ντεμπέν…
Δ2: Να μην πει κανείς τίποτα. Ναι αλλά μπορεί να μην ήξερε τι να πει και ότι κάποτε όλα αυτά θα είχαν μεγάλη σημασία για την παραγραφή για να κλείσει η υπόθεση.
Χ: Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς. Ο καθένας γνωρίζει τι είναι μία προκαταρτική εξέταση. Είναι μία σαφής έννοια.
Δ2: Γι’ αυτό λέει ο Ετενχόφερ ότι δεν μπορεί να τα μεταφράζει κανείς ένα προς ένα.
Χ: Εγώ σας διαβεβαιώνω αλλά δεν γνωρίζω πώς μπορεί να το πάρει κανείς από την Ελλάδα αυτό, έχω πολύ μεγάλες δυσκολίες να μιλήσω με τον Παντιώρα γιατί όλα τα τηλέφωνά του καταγράφονται, δηλαδή σχεδόν αποφεύγω να τον παίρνω τηλέφωνο. Γι αυτό πρέπει να εκμεταλλευτούμε την συνομιλία με τον Ετενχόφερ και να του πούμε ας το αφήσουμε τώρα.
Δ2: Καταλαβαίνω, καταλαβαίνω.
Χ: Είναι σημαντικό για μας να βρούμε μία λύση με την Μπόιμλερ Έζελ.
Δ2: Αυτό που επίσης θεωρώ σημαντικό είναι να δείξουμε του Ετενχόφερ ότι οι Έλληνες ήδη κάνουν λάθος μετάφραση και καθιστούν τον μάρτυρα κατηγορούμενο, γι’ αυτό είμαι πολύ προβληματισμένος για οτιδήποτε άλλο στείλουν γράφοντας μέσα ο κατηγορούμενος, ο κατηγορούμενος, ο κατηγορούμενος.
Χ: Σε ένα γράμμα γράφουν ότι ο σημερινός κατηγορούμενος κατέθεσε τότε ως μάρτυρας…
Δ2: Αυτό το κάνουν και οι Γερμανοί. Εάν για παράδειγμα εδώ είναι κάποιος κατηγορούμενος τώρα γράφουν πάντα κατηγορούμενος ενώ πρόκειται για υπόθεση του 2003, σίγουρα όμως κάτι τέτοιο δίνει μία άλλη εντύπωση.
Χ: Αυτό που δεν σας έχω πει ακόμα είναι το θέμα των ονομάτων. Υπάρχουν υψηλόβαθμοι πολιτικοί στους οποίους τα έδωσα.
Δ2: Αυτούς θέλουμε όχι εγώ αλλά η κ. Μπόιμλερ
Χ: … και ο Κολ είχε μιλήσει… Από την πλευρά μου αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι πήγαιναν σε κόμματα.
Δ1:Ο τάδε άφησε να τον καταδικάσουν και δεν μίλησε (αναφέρεται σε πρόσωπο από την υπόθεση Κολ).
Χ: Ναι, ναι.
Δ1: Γι’ αυτό πρέπει να σκεφθεί κανείς μήπως μπορούμε να ξεπετάξουμε την Μπόιμλερ Έζελ μιλώντας της για «καλλιέργεια τοπίου».
Χ: Για παράδειγμα, μπορούμε να κατονομάσουμε τον ένα ταμία ο οποίος πέθανε πριν από ενάμιση χρόνο.
Δ2: Αυτόν μπορούμε να τον κατονομάσουμε.
Χ: Ναι, αυτόν μπορούμε να τον κατονομάσουμε, μετά τον διοικητή της τράπεζας ο οποίος με έστειλε για το άλλο κόμμα στον ταμία τους. Κι αυτόν μπορούμε να τον κατονομάσουμε.
Δ2: Μάλιστα…
Χ: Και μετά μπορούμε να επιλέξουμε δύο ονόματα τα οποία σκέφτηκα. Αυτή είναι στο τέλος της καριέρας της, θα παρακαλούσαμε την εισαγγελέα και θα της λέγαμε σας παρακαλώ μην κάνετε κακό στους ανθρώπους.
Δ2: Μάλιστα…
Χ: Γιατί ξέρετε πώς είναι οι Ελληνες δημοσιογράφοι.
Δ2: Ας πάρουμε και τον τωρινό πρωθυπουργό πώς τον λένε; (γέλια) για να σκάσει η βόμβα κανονικότατα.
Χ: Τότε θα πούνε ότι αυτός -εγώ δηλαδή- εξυπηρετεί τη φίλη του υπουργό Εξωτερικών να γίνει πρωθυπουργός!..
Δ2: Ναι, ναι.
Χ: Την περασμένη εβδομάδα γράψανε ότι ο Χριστοφοράκος και η υπουργός Εξωτερικών ήταν μαζί το Μόναχο.
Δ1: Α, ναι σοβαρά;
Χ: Αυτή ήταν μία συνάντηση που παρευρέθηκαν ο Σταϊνμάγιερ, η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο πρόεδρος της ALLIANZ κι εγώ. Πήγαμε σε ένα -πώς το λένε το εστιατόριο αυτό- η ’’Μικρή Όπερα’’ να μιλήσουμε για την Ευρώπη κ.τ.λ. και μετά πήγαμε να φάμε σε μικρό κύκλο, αχ πώς το λένε πάλι αυτό το εστιατόριο…
Δ2: Πού, πού;
Χ: Εκεί που είναι το four seasons μέσα στη μέση της πόλης εκεί απέναντι. Εκεί που είναι ο διάσημος μάγειρας.
Δ1: Το SCHUBECK
X: Ναι, ναι, αυτό. Έγινε πριν δυόμισι χρόνια. Στο πρωτοσέλιδο όμως έγραφε ο Χριστοφοράκος και η υπουργός Εξωτερικών.
Δ2: Αυτό που δεν σας έχω πει είναι ότι η κ. Μπόιμλερ Έζελ με ρώτησε εάν εσείς συγκατοικείτε με τον κ…
Χ: Μαυρίδη;
Δ2: Όχι Μαυρίδης, τον άλλον, τον, τον, αυτόν που λέγανε ότι έχει κρυφτεί κάπου εδώ…
Χ: Καραβέλας…
Δ2: Ναι, λοιπόν με ρώτησε εάν συγκατοικείτε κι εγώ απλώς χαμογέλασα…
Χ: Εγώ μπορώ να σας πω πού είναι ο Καραβέλας. Έχει πάει πιθανότατα στους παλιούς του φίλους. Κι αυτός με πολέμησε και πλήρωσε πολλά λεφτά στις εφημερίδες όπως και ο Γεωργίου για να γράφουν το δικό μου όνομα. Ο Καραβέλας πήγε στους παλιούς του φίλους.
Δ2: Αυτό πιστεύουν και για εσάς.
Χ: Ναι, αλλά δεν γνωρίζουν τους παλιούς του φίλους.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου