Είναι νέος Κοσκωτάς ο ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗΣ;

Η ανακοίνωση της Χ.Κ. Τεγόπουλος ότι εταιρεία ΝΕΠ Εκδόσεις ΑΕ (συμφερόντων των Λαυρεντιάδη – Κυριακίδη) απέκτησε το 9, 2% των μετοχών της εταιρείας, δεν είναι μια απλή υπόθεση. Δεν πρόκειται δηλαδή απλά για την αγορά μετοχών μιας ιστορικής εφημερίδας από έναν επιχειρηματία. Σίγουρα κρύβονται πολλά πίσω από τις κινήσεις του Λ. Λαυρεντιάδη και εμείς θα θέσουμε μερικά ερωτήματα-διαπιστώσεις για αυτό το φαινόμενο που αγοράζει συμμετοχές σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, τράπεζες κ.λπ. Κάποιος, ωστόσο, πρέπει να απαντήσει στα εξής ερωτήματα: Που θέτει και το ΕΔΩ

1. Αληθεύει η όχι ότι η ιδιοκτήτρια της Ελευθεροτυπίας, Μ. Τεγοπούλου δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή της στην εξαγορά του πακέτου των μετοχών από τους Κυριακίδη – Λαυρεντιάδη; Το μήνυμα που έστειλε μέσω της εφημερίδας ότι κάποιοι προσπαθούν να μετατρέψουν την τέταρτη εξουσία σε μέσο ξεπλύματος μαύρου χρήματος σε ποιον απευθύνεται;

2. Ο κ. Λαυρεντιάδης Έπαιξε με την εταιρεία του, πούλησε και πήρε 600 εκατ. ευρώ αλλά από εκεί και έπειτα δεν έχει καμιά μηχανή που κόβει χρήματα. Πώς τότε αγοράζει ότι βρει και όσο – όσο. Για παράδειγμα γιατί έδωσε 70 εκατ. ευρώ, τα διπλάσια απ΄ ότι αξίζει για την Protοn Bank;

3. Γιατί αγόρασε μια σειρά από «παλτά» του χώρου των ΜΜΕ που τώρα είναι για κλείσιμο; Επίσης, γιατί συνεχίζει να δίνει χρήμα σε εκδότες και επιχειρηματίες όπως ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης, ο Κόκκαλης, ο Σάλλας, ο Τεγόπουλος κ.λπ. βγάζοντάς τους από τη δύσκολη οικονομική κατάσταση;

4. Ποια η σχέση του με τον αμερικανικό παράγοντα και το περίφημο think tank που ίδρυσε ώστε να βάλει την ελληνική διπλωματία πιο καλά στο παιχνίδι της Ουάσιγκτον; Είναι γνωστό πάντως ότι πάγια αγωνία των αρμόδιων κύκλων στην Ουάσιγκτον είναι ο έλεγχος των (αντιαμερικανικών) ΜΜΕ στην Ελλάδα.

Να υπενθυμίσουμε απλώς ότι κάτι ανάλογο επιχείρησε και ο αλήστου μνήμης Γ. Κοσκωτάς και δείτε που κατάντησε.

Πρόκειται δηλαδή για έναν τύπο που τα σαρώνει όλα, αγοράζει τα πάντα. Έχει λεφτά, είναι ένα νέο μεγάλο όνομα στον κόσμο των επιχειρήσεων. Κάνει Φουλ επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Αγοράζει τράπεζα, μπαίνει πιο δυνατά στο χώρο του Τύπου, αγοράζει εισηγμένες, γενικώς αγοράζει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Αλλά… μην ξεχνάμε μια σημαντική λεπτομέρεια που δεν ενθουσιάζει τις κληρονόμους του αείμνηστου Κίτσου Τεγόπουλου: O κ. Λαυρεντιάδης είναι στενός φίλος και συνέταιρος με τον κ. Σωκράτη Κόκκαλη (τον περίφημο "Κοκκαλίνο" της δεκαετίας του 90 κατά την έκφραση του Κίτσου Τεγόπουλου). Μήπως λοιπόν Απελαύνει η νέα… Αντάντ. Οι δύο πόλοι της τριπλής συμμαχίας, οι κ.κ. Βίκτωρας Ρέστης και Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, έχουν το χρήμα. Πολύ και ζεστό χρήμα με διαφορετική προέλευση τόσο παραγωγική όσο και γεωγραφική. Διαθέτουν, επίσης, την στήριξη ισχυρών διεθνών κέντρων αποφάσεων. Ο εφοπλιστής αμερικάνικων και ο βιομήχανος γερμανικών και ρωσικών (η σύνθεση τους δε, αποτελεί ένα ακόμα πλεονέκτημα τους). Το ενώνουν, λοιπόν, σε ένα fund 1 δις. ευρώ, αυτό που ανακοίνωσε ο μόνος μπροστινός σε αυτό κ. Λαυρεντιάδης. Ο τρίτος πόλος, η Ντόρα, είναι ο απαραίτητος πολιτικός κρίκος της συμμαχίας. Η υπουργός θα διεκδικήσει με πολλές αξιώσεις την αρχηγία της Ν.Δ. και την πρωθυπουργία της χώρας. Με ισχυρό προσωπικό και οικογενειακό πολιτικό κεφάλαιο και με πολλά κέντρα αποφάσεων (σε ΗΠΑ και Βρυξέλλες) να την στηρίζουν ανοικτά, παίζει δυνατά για την διαδοχή Καραμανλή, η οποία αν δεν έχει δρομολογηθεί, σίγουρα πλησιάζει. Εδω θα κάνουμε μια στάση για να θυμηθούμε ότι στις μπίζνες μπήκε με την νεοχημικη το 2003 παίρνοντας από την κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ένα μεγάλο «ενισχυτικό» δάνειο για εκείνη την εποχή «παρά το ότι δεν πληρούσε τους όρους» για τόσο μεγάλο ποσόν,(και μην βιαστούν κάποιοι να το διαψεύσουν).

Ελληνικά media: Όποια πέτρα και να σηκώσεις ο...Λαυρεντιάδης

Μα, ποιος είναι αυτός ο Λαυρέντης;

Βίκτωρας, Λαυρέντης, Ντόρα: Μαζί!

Το 1996 εξαγοράζει το υπόλοιπο ποσοστό του συνεταίρου του στη Νεοχημική και ξεκινά μία ξέφρενη επιχειρηματική πορεία, Το 1998 εξαγοράζει τις εγκαταστάσεις της Hoechst στην Αυλίδα και το 2000 τις εγκαταστάσεις της Henkel στην Αταλάντη. Η Νεοχημική γίνεται συνέταιρος όλων των μεγάλων πολυεθνικών, για τις οποίες παραγάγει φασόν απορρυπαντικά και χημικά. Τον Μάρτιο του 2003 η Νεοχημική κάνει το χρηματιστηριακό της ντεμπούτο. (Είναι τότε που πήρε και το Μητσοτακικό δάνειο) Οι ξένοι επενδυτές οι οποίοι κινούν τα νήματα στη Σοφοκλέους «ψάχνουν» εταιρείες με ένα και μοναδικό κριτήριο: την αξιοπιστία στις προβλέψεις δειλά δειλά το 2004 κάνει τις πρώτες παρουσιάσεις σε ξένους θεσμικούς. Τη δυναμική της εταιρείας εκτιμά πρώτη η γερμανική επενδυτική τράπεζα Sal Oppenheim με «σκονάκι», όμως, αφού της είχαν μιλήσει για την ελληνική εταιρεία γερμανοί συνεργάτες του κ. Λαυρεντιάδη, όπως η Henkel. Το πρώτο τρίμηνο του 2005 οι ξένοι αρχίζουν και ζητούν πακέτα μετοχών και ο κ. Λαυρεντιάδης πωλεί σταδιακά ποσοστό από τη συμμετοχή του για να ικανοποιήσει τη ζήτηση. Το γερμανικό ενδιαφέρον γίνεται πανευρωπαϊκό και η μετοχή της Νεοχημικής, σε σχέση με την τιμή εισαγωγής της, καταγράφει κέρδη Τα λεφτά που βάζει στην τσέπη του ο επιχειρηματίας τα αξιοποιεί για νέες εξαγορές. «Για να στηθεί το οικοδόμημα της Νεοχημικής και της Alapis έχουν γίνει περί τις 29 εξαγορές εταιρειών και παγίων», Επανεπενδύει τα χρήματα στο στήσιμο της Alapis, της. Η Alapis προέκυψε από τη συγχώνευση προσωπικών εταιρειών του κ. Λαυρεντιάδη, Η Alapis είναι το επιχειρηματικό σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Elpharma, Υπενθυμίζεται ότι η Carlyle Group είχε αποκτήσει τον Μάιο του 2008, έναντι 749 εκατ. ευρώ τη Νεοχημική εν συνεχεία ακολούθησε δημόσια πρόταση και τελικά η παύση διαπραγμάτευσης της μετοχής στο ταμπλό του Χ.Α Οι στόχοι όμως που είχαν τεθεί για την κερδοφορία της Νεοχημικής δεν επετεύχθησαν. Σύμφωνα με τον δημοσιευμένο ισολογισμό της εταιρείας, το 2008 οι ζημιές της ανήλθαν σε 56,6 εκατ. ευρώ, ο κύκλος εργασιών σε 211,4 εκατ. ευρώ, ενώ εμφανίζει σύνολο υποχρεώσεων 940 εκατ. ευρώ, από τις οποίες τα 747,1 εκατ. ευρώ αφορούν μακροπρόθεσμες δανειακές υποχρεώσεις. Και έτσι ξαναγυρίζει στην ιδιοκτησία του η οικογενειακή επιχείρηση Νεοχημική, την οποία είχε πουλήσει ο ίδιος στο Carlyle Group. Υπάρχουν όμως ανοικτές εκκρεμότητες γύρω από τις συναλλαγές και υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμφωνία του με τον διεθνή οίκο διαχείρισης επενδυτικών κεφαλαίων Carlyle. με άλλα λόγια, δεν έχει… τελειώσει με την Carlyle, καθώς η συμφωνία εξαγοράς του 20% της εταιρείας Νεοχημική τον έχει υποχρεώσει να αναλάβει το φορτίο που συνεπάγονται μια σειρά από ρήτρες, η μη εκπλήρωση των οποίων θα έχει δυσβάστακτο οικονομικό κόστος. Για παράδειγμα, η συμφωνία περιλαμβάνει μηχανισμούς αναπροσαρμογής του τιμήματος και εγγυοδοτικές δηλώσεις από τον πωλητή «που μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση των τελικών εσόδων που θα αποκομίσει ο κ. Λαυρεντιάδης . Το καλοκαίρι του 2009 με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου τσεπώνει κοντά στα 500 εκ ευρώ? Έτσι απλά, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έβαλε πλάτη και όλα ΝΟΜΙΜΑ.

Ας θυμηθούμε μερικές από τις «προκλητικές» αγορές του την περίοδο που λέμε ότι φαλίρισε η Ελλάδα.( ενώ σε αυτόν συνέβη το αντίστροφο)

έχει αποκτήσει την εφημερίδα «Espresso», χρηματοδοτεί τη «Σφήνα», ελέγχει το «Athens News», Στο 12,53% ανέρχεται η συμμετοχή του στην Πήγασος Εκδοτική (συμφερόντων Μπόμπολα). (Έθνος, Πρώτο Θέμα, Ημερησία, Mega Channel) ... Υπενθυμίζεται ότι μόλις προχθές επιβεβαιώθηκε ότι ο όμιλος του συμμετέχει στην Τεγόπουλος (Ελευθεροτυπία) με ποσοστό 9,62%. εξαγόρασε στα τέλη Δεκεμβρίου το 31,3% της τράπεζας από την Τρ. Πειραιώς έναντι 70,7 εκατ. ευρώ. Τα κέρδη των εταιρειών του το 2007 ξεπέρασαν τα 200.000.000 ευρώ, και έχει δύο εισηγμένες στην Σοφοκλέους επιχειρήσεις (Νεοχημική, Αlapis) με κεφαλαιοποίηση αθροιστικά πάνω από 2 δισ. ευρώ! Στο έλεγχο του private equity fund Lamda Partners, συμφερόντων του περνά η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, η οποία διατηρεί πλέον μόνο ένα εργοστάσιο, στην περιοχή της Νέας Καρβάλης. Στον επιχειρηματικό όμιλο του περνά οριστικά η εφημερίδα «Ισοτιμία». Σύμφωνα με πληροφορίες, μεταβιβάζεται από την εκδότρια εταιρεία ΑΔΕΛΕ Εκδόσεις Α.Ε. σε εταιρεία του επιχειρηματία Πέτρου Κυριακίδη (πρώην βασικού μετόχου της ΕΒΙΚ που εξαγοράστηκε από την Alapis) και στενού συνεργάτη του εξαγόρασε τον ραδιοφωνικό σταθμό «Flash 96», έναντι του ποσού των 4 εκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο σταθμός – που εξέπεμψε πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1989- υποχρεούται να παραμείνει ενημερωτικός, βάσει της άδειας λειτουργίας του. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ καθήκοντα προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Proton Bank αφού έχει το 31,315% της Proton Bank έναντι 70,6 εκατ. ευρώ

Μέσα σε όλα ίδρυσε και μια έδρα στο κέντρο στρατηγικών μελετών ( CSIS ) για να υπάρχει επαφή με τους ισχυρούς της Αμερικής, και να πάρει τα εύσημα τους . ( Εδώ μάλλον τον συμβούλεψε ο Κόκκαλης αφού έχει και αυτός το δικό του ίδρυμα )

Μερικές πληροφορίες για CSIS.

Πρόεδρος και Εκτελεστικός Δ/ντής (CEO) του συγκεκριμένου think tank από το 2000, είναι κάποιος John Hamre, ενώ πριν από αυτό ήταν Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας στις κυβερνήσεις Κλίντον. Η σε τέτοια υψηλά κλιμάκια καριέρα του ξεκίνησε το 1978, ως βοηθός Δ/ντής για την εθνική ασφάλεια και διεθνείς σχέσεις, καθώς και ανώτατο στέλεχος στην Επιτροπή Άμυνας της Γερουσίας των ΗΠ.
Μέχρι εδώ καλά. Το ’05 όμως, έγινε ταυτόχρονα και μέλος Διοικητικού Συμβουλίου της SAIC, της εταιρίας που πήρε το περίφημο C4i των Ολυμπιακών (χρόνος εκκίνησης των προβλημάτων, των διαπραγματεύσεων, και της παραλαβής του συστήματος) και είπε "η Έδρα Λαυρέντης Λαυρεντιάδης θα αποτελέσει σημαντική πηγή ανεξάρτητης ανάλυσης της νοτιοανατολικοευρωπαϊκής και αμερικανικής πολιτικής σε αυτή τη δυναμική περιοχή". Βαριές και ακριβοπληρωμένες κουβέντες.

Ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και μέλος του Δ.Σ και συμβούλου του CSIS Dr. Zbigniew Brzezinski είπε ότι: "η Έδρα Λαυρέντης Λαυρεντιάδης θα προσφέρει στην Ουάσινγκτον τη δυνατότητα αναλυτικής κατανόησης των εξελίξεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η περιοχή".

Ο πρώτος διευθυντής της Έδρας, Janusz Bugajski, είναι από τους πλέον καταξιωμένους ειδικούς αναλυτές της Ουάσινγκτον σε θέματα διεθνών σχέσεων στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, ενώ υπηρέτησε ως σύμβουλος σε θέματα Κεντροανατολικής Ευρώπης σε κυβερνητικές υπηρεσίες και ιδιωτικούς οργανισμούς των ΗΠΑ.

Η ιστορία του κυρίου Λαυρεντιάδη είναι ..μια ζωή σάλτα, και ρίσκο. Κάτι σε όλη αυτή την υπόθεση αόριστα, μυρίζει. Ο χρόνος θα δείξει για το εάν, και ποιοι, κρύβονται από πίσω του.